Co to jest Umarli do grobu, a żywi do bochenka:
„Umarli do grobu, a żywi do bochenka” to powiedzenie , którego przesłanie wyraża, że kiedy człowiek umiera, jego bliscy nie powinni spędzać dużo czasu w smutku i opłakiwaniu jego fizycznej straty , przeciwnie, powinni zrobić wszystko, aby powrócić do swojego stylu życia i zająć się swoimi obowiązkami.
Można to nawet uznać za poradę udzielaną po to, aby pomóc ludziom przezwyciężyć ból spowodowany utratą członka rodziny lub przyjaciela i zachęcić ich do wznowienia codziennych zajęć, aby nie pozostawali pogrążeni w żałobie dłużej niż to konieczne.
To powiedzenie stosuje się również w szczególności, aby zwrócić uwagę na tych ludzi, którzy przeciwnie, szybko zapominają o zmarłym , jakby nic się nie stało.
Jest to sposób na zarzucenie postawy tych ludzi, którzy łatwo i szybko zapominają o bliskiej osobie, która właśnie odeszła.
Patrz również El muerto al pozo y el vivo al gozo.
Innym sposobem interpretacji powiedzenia „Umarli do grobu, a żywi na stos”, może być zdecydowane stawianie czoła rzeczywistości , pomijając to, co się stało. Jest to sposób na popchnięcie jednostki do naprawienia sytuacji w teraźniejszości.
W innym porządku pojęć warto wspomnieć, że wyrażenie „El muerto a la sepultura y el vivo a la hogaza”, pojawia się w El ingenioso hidalgo don Quijote de la Mancha , rozdział 19, wypowiedziane przez Sancho Pansę.
Niektóre warianty przysłowia „El muerto a la sepultura y el vivo a la hogaza” mogą być następujące: „Después de yo muerto, ni viña ni huerto”, „El muerto al hoyo, el vivo al bollo”, „El muerto a la fosada, y el vivo a la hogaza”, „Al vivo la hogaza, y al muerto la mortaja”.
Patrz również Dobrze głosi ten, kto dobrze żyje.