Co jest gnostyckie:
gnostycki lub nosticki to przymiotnik, który może być używany w odniesieniu do czegoś, co jest należące do lub odnoszące się do gnostycyzmu , lub w odniesieniu do osoby, która jest wyznawcą tej doktryny. Słowo to pochodzi od łacińskiego gnostĭcus , a to z kolei od greckiego γνωστικός (gnostikós), które wywodzi się od γνῶσις (gnósis), co oznacza 'wiedza'.
Gnostycyzm , jako taki, jest doktryną z podstawami filozofii i religii, mieszającą chrześcijańskie i judaistyczne wierzenia z elementami wschodnich tradycji religijnych, dzieląc przy tym istotne doktryny filozoficznej myśli Platona . I tak na przykład dla gnostyków dobro jest związane z duchem, podczas gdy materia jest zasadą zła.
W swojej wczesnej fazie gnostycyzm dzielił się na gnostycyzm pogański i gnostycyzm chrześcijański. Chrześcijańscy gnostycy byli obecni w pierwszych wiekach Kościoła, ciesząc się nawet pewnym prestiżem. Stali się oni jednak heterodoksyjnym odłamem wczesnego chrześcijaństwa, który później został uznany przez sam Kościół za heretycki, a następnie potępiony.
Podstawowym celem gnostyków jest uzyskanie dostępu, poprzez mistykę i intuicję, do tajemnicy boskości. Według nich, zbawienie nie jest uzyskiwane przez wiarę lub ofiarę Chrystusa, ale człowiek musi zbawić się sam, ale w tym celu musi osiągnąć wiedzę lub gnozę, która jest introspektywnym poznaniem boskości, przewyższającym nawet wiarę.
Nowoczesny gnostycyzm , z drugiej strony, pojawia się ponownie w XIX wieku w Europie, głównie we Francji, w wyniku publikacji serii badań dotyczących odkrycia tekstów gnostyckich. Jednak jego masowa popularyzacja nastąpiła w XX wieku, w wyniku publikacji nowych książek na ten temat. Od tego czasu doprowadziło to do powstania szeregu ruchów o charakterze duchowym z ezoterycznym zabarwieniem, które przejęły część starożytnych nakazów gnostycyzmu i przeformułowały oraz dostosowały je do nowych czasów.
Powiązane znaczenia:
(tixagag_6) Gnostyk i agnostyk
Zasadnicza różnica między osobą, która wyznaje gnostycyzm , a agnostykiem polega na tym, że ten pierwszy wierzy, że poprzez intuicję i mistycyzm można uzyskać dostęp do wiedzy o bóstwie, podczas gdy agnostyk nie decyduje za lub przeciw takim przekonaniom, lecz przyznaje, że nie jest w stanie pojąć wspaniałości boskości i dlatego preferuje stanowisko, które ani nie neguje, ani nie akceptuje gnostyckiej tezy.
Patrz również Agnostycyzm.
