Co to jest kubizm:
Kubizm to awangardowy ruch początku XX wieku charakteryzujący się dominującym wykorzystaniem figur geometrycznych, takich jak prostokąty, trójkąty i przede wszystkim sześciany, od których wziął swoją nazwę. Jego celem jest zerwanie z naturalistycznym przedstawieniem i uchwycenie kilku płaszczyzn jednocześnie na powierzchni obrazu.
Umownie jego początek ustala się na rok 1907, kiedy to Pablo Picasso (1881-1973) po raz pierwszy zaprezentował obraz Les Demoiselles d' Avignon („Damy z Avignon”).
W tej pierwszej próbie Picasso łączy wpływy wczesnej sztuki afrykańskiej i postimpresjonizmu, szczególnie francuskiego malarza Paula Cézanne'a (1839-1906).
Oprócz inspiracji egzotycznymi formami sztuki, kubizm próbował przedstawić czwarty wymiar poprzez hiperpolihedry, których koncepcje czasoprzestrzeni są inspirowane teorią względności Alberta Einsteina z 1905 roku.
Wszystkie jego cechy sprawiły, że kubizm został uznany za bardziej racjonalną i analityczną ekspresję plastyczną, która kontrastowała z innymi ruchami inspirowanymi subiektywnością lub emocjonalnością.
Patrz również:
- Awangardyzm.
- Sztuka współczesna.
Cechy charakterystyczne kubizmu
Kubizm charakteryzuje się przede wszystkim następującymi elementami:
- Analityczne spojrzenie na elementy reprezentacji;
- Słaba perspektywa i głębia przestrzenna;
- Zastosowanie figur geometrycznych: sześciany, cylindry, itd.;
- Włączenie kilku kątów do jednej płaszczyzny;
- Preferencja dla linii prostych;
- Zastosowanie mieszanych mediów: kolaż , typografia itd.
Fazy kubizmu
Kubizm dzieli się na trzy fazy:
Kubizm Cezanne'a (1907-1909)
Damy z Avignon , Pablo Picasso, 1907
Uważa się go za pierwszą fazę kubizmu zwaną również proto-kubizmem. Charakteryzował się on wpływem dzieł artysty plastyka Paula Cézanne'a.
Kubizm analityczny (1909 do 1912)
Gitara , George Braque, 1910.
Znany jest również jako kubizm hermetyczny i utożsamiany był z dekompozycją geometrycznych kształtów i figur w celu ich ponownego ułożenia w inny sposób, w kolejnych i nakładających się płaszczyznach.
Syntetyczny kubizm (1911)
Gruszki i winogrona na stole , Juan Gris, 1913
Charakteryzował się on zastosowaniem kolorów i kształtów, które pozwalały uwydatnić najbardziej znaczącą część figury. Malarze tego etapu dążyli do uchwycenia rozpoznawalnych postaci. Wykorzystali oni technikę kolażu , która pozwoliła im utrwalić na płótnie prawdziwe przedmioty w poszukiwaniu nowych doznań wizualnych.
Patrz również Prądy artystyczne.
Przedstawiciele i dzieła kubizmu
Głównymi wyrazicielami i ich najbardziej reprezentatywnymi dziełami tego ruchu są:
- Pablo Picasso (1881-1973): Guernica z 1937 roku.
- Georges Braque (1882-1963): Maison à l'Estaque („Domy przy Estaque”) z 1908 roku.
- Juan Gris (1887-1927): Portret Pabla Picasso z 1912 roku.
- Jean Metzinger (1883-1956): La femme à l'Éventail („Kobieta z wachlarzem”) z 1914 roku.
Kubizm literacki
Kubizm literacki charakteryzował się kombinacją obrazów i zestawem słów, znanym jako kaligram. Tekst został ułożony w formie wizualnego obrazu, który przedstawia treść napisanych słów….
Literacki kubizm wyrażał się również poprzez wiersze, które charakteryzowały się tym, że nie miały rymów, metryki, wersów, ani głównego tematu.
Głównymi pisarzami, na których kubizm wywarł wpływ byli: Guillaume Apollinaire (1880-1918), Jean Cocteau (1889-1963), Oswald de Andrade (1890-1954) i Érico Veríssimo (1905-1975).
Patrz również Prądy literackie.
