Co to jest paradygmat socjokulturowy:
Paradygmat socjokulturowy jest programem teoretycznym, który łączy uczenie się, rozwój psychologiczny, edukację i kulturę w celu zrozumienia i wzmocnienia psychologicznych i socjokulturowych procesów w uczeniu się .
Paradygmat socjokulturowy został opracowany przez rosyjskiego psychologa Lwa Wygotskiego (1896-1934) z wpływami innych powojennych paradygmatów psychopedagogicznych, takich jak paradygmat kognitywny, który sprzęga rozum i analogię jego procesów z systemem informacyjnym.
Patrz również paradygmat poznawczy.
Wygotski w swojej pracy Myśl i język , która bada psychologię rozwojową, opisuje interakcję istot ludzkich ze znakami lub narzędziami, z których najważniejszym jest język.
Patrz również psychologia ewolucyjna.
Powiązane znaczenia:
W swoich badaniach Vygotsky zauważa, że człowiek używa narzędzi, czy to fizycznych czy intelektualnych, do wytworzenia rozwiązania postawionego problemu, generując jako produkt uboczny wyższą naukę psychiczną lub rozwój wyższej aktywności świadomości.
Cechy charakterystyczne paradygmatu socjokulturowego
Paradygmat socjokulturowy ustanawia trzy podstawowe idee pedagogiczne, które odnoszą się do znaczenia i internalizacji wiedzy.
Pierwsza idea mówi, że rozwój człowieka jest współzależny od procesu uczenia się, co oznacza, że istoty ludzkie wymagają tego typu interakcji dla swojego rozwoju intelektualnego.
Druga idea opiera się na wykorzystaniu narzędzi jako wzmocnienie możliwości świadomości. Narzędzia, lub też określane przez Wygotskiego jako znaki, pomagają w nabyciu nowych lub udoskonalonych umiejętności, takich jak pamięć, uwaga i rozwiązywanie problemów.
Patrz również Świadomość.
Trzecia idea wskazuje, że formalne uczenie się poprzedza rozwój intelektualny. W tym sensie ukierunkowane uczenie się, jak w przypadku edukacji formalnej, stanowi podstawę do formowania i pogłębiania procesów intelektu.
