Co to jest moralizm:
Moralizm odnosi się do moralnego narzucania się wobec innych ludzi .
Moralizm pochodzi od moralności. Moralność definiuje w sposób ogólny dobro i zło, a moralizm jest sposobem kontroli, aby moralność była zachowana i rządziła działaniami innych.
Moralność pochodzi zazwyczaj od ludzi, którzy uważają się za przykład moralny i dlatego narzucają swoje oceny moralne, czy to przez pogardę, czy przez upokorzenie.
Osoba, która praktykuje moralizm, jest uważana za moralistę. Moralistę można zdefiniować jako osobę, która czuwa nad moralnością innych. W tym sensie, jeżeli moralista tylko krytykuje innych, a sam nie postępuje moralnie, mówimy o tym, co jest uważane za fałszywego moralistę.
(tixagag_6) Rodzaje moralizmu
Powiązane znaczenia:
W filozofii moralizm dzieli się na kilka nurtów, z których najbardziej wpływowe to nurt moralistów hiszpańskich (XV-XVIII w.) i nurt moralistów francuskich (XVII-XVIII w.).
Hiszpańscy moraliści to grupa należąca do Kościoła katolickiego, która przeformułowała i zdefiniowała kwestie moralne jako instytucja w obliczu pojawienia się innych kościołów w tym okresie. W tym przypadku moralizm zakłada osąd moralny.
Z kolei francuscy moraliści krytykowali obyczaje, obserwując mentalność i ducha czasu. W ten sposób była to zachęta do kwestionowania moralności narzuconej przez społeczeństwo. W ten sposób moralizm, o którym mówią Francuzi, jest refleksją nad naszymi ocenami moralnymi.
Moralizm i moralność
Moralizm jest postawą, która jest ujęta w ramy etyki narzuconej przez społeczeństwo. Moralność jest kodem, który rozróżnia dobro od zła.
W tym sensie moralizm patrzy na to, aby inni przestrzegali narzuconych norm etycznych, kierując się z kolei własną moralnością, że jest to postępowanie, które powinno się mieć
.
(tixagag_6) Moralizm i moralność
Moralizm wskazuje na czujność wobec moralności innych, a moralność odnosi się do zgodności między postępowaniem a moralnością.
Moralizm jest więc sądem wartościującym na temat innych, a moralność narzuconą sobie moralnością.
