Co to jest Labirynt:
Labirynt jest konstrukcją składającą się z jednej lub więcej ścieżek, które zwodzą tych, którzy przez nie przechodzą, aby utrudnić znalezienie jedynej drogi wyjścia .
W przenośni labirynt odnosi się do umysłowego zamętu, w którym prezentowane są różne ścieżki, pomysły i wskazówki, ale bez wyraźnego wskazania rozwiązania lub drogi wyjścia. W tym sensie labirynty są symbolami, które reprezentują ścieżki życia i naszego ludzkiego umysłu.
Labiryntami nazywane są również gry dla dzieci, które polegają na tym, że pomiędzy ścianami labiryntu rysuje się linię od wejścia do wyjścia.Te gry pomagają dziecku w koncentracji i psychomotoryce.
Inne istniejące gry labiryntowe to np. labirynty z przeszkodami, gdzie przeskakuje się przez przeszkody i przechodzi przez tunele, aby dotrzeć do wyjścia, oraz labirynty grozy, gdzie oprócz znalezienia wyjścia nie wolno dotykać ścian, bo inaczej traci się punkty lub życie.
Powiązane znaczenia:
W gramatyce pojęcie labiryntu odnosi się do wszystkich kompozycji poetyckich, których wersy można czytać na różne sposoby, nie przestając tworzyć kadencji i znaczenia.
Istnieją dwa rodzaje labiryntów, labirynty o pojedynczej i złożonej ścieżce zwane unicursal i labirynty multicursal złożone z kilku ścieżek charakterystyczne dla labiryntów parków i ogrodów.
W języku angielskim słowo unicursal labyrinth jest tłumaczone jako labirynt , a multicursal labyrinth jako labirynt .
Patrz także Labirynt .
.
The Labyrinth of Solitude
.
El laberinto de la soledad to esej meksykańskiego laureata Nagrody Nobla Octavio Paz (1914-1998), który przedstawia konstytucję Meksykanina z jego kulturą pełną tradycji i duchowości.
Labirynt samotności został po raz pierwszy opublikowany w 1950 roku, gdzie autor opisuje analogię pomiędzy zmaganiami dorastającego meksykańskiego bohatera z adaptacją po migracji do Stanów Zjednoczonych a historią Meksyku.
Pan's Labyrinth
Pan's Labyrinth to film wyprodukowany i wyreżyserowany przez Guillermo del Toro, wydany w 2006 roku. W 2007 roku film zdobył Oscara dla najlepszego filmu obcojęzycznego.
Film opowiada historię dziewczynki o imieniu Ofelia i o tym, jak rozwiązuje ona zagadki świata fantazji, aby uciec z labiryntu prześladowań pod dyktaturą Franco w Hiszpanii.
Labirynt w anatomii
W anatomii labirynt jest wewnętrzną częścią ucha kręgowców, częścią, która jest odpowiedzialna za utrzymanie równowagi, podatną na choroby takie jak przewlekły zespół zapalenia labiryntu , który powoduje zawroty głowy, wymioty, zawroty głowy i dezorientację.
Patrz również ucho.
Labirynt Minotaura
W mitologii greckiej Labirynt Minotaura lub Labirynt Krety został zbudowany przez Dedala, aby pomieścić Minotaura, syna kreteńskiej królowej Pasifae i białego byka.
Mit opowiada o tym, że król Minos, mąż Pasifae i syn Zeusa, nie dotrzymuje obietnicy złożenia w ofierze białego byka, którego Posejdon kazał wynurzyć z wody jako daninę, która zapewni zwycięstwo upragnione przez samego Minosa.
Król Minos został ukarany opętaniem Pasifae przez niekontrolowany pociąg do białego byka, z którego związku narodził się Minotaur, który żywił się tylko ludźmi. W labiryncie Minotaura czternastu młodzieńców z rodzin szlacheckich miasta było corocznie ofiarowywanych jako pokarm dla potwora.
W końcu Tezeusz postanawia ofiarować siebie jako daninę na jeden rok, aby zabić Minotaura i zakończyć tę karę. Przed wyjazdem Tezeusz i córka króla Minosa, Ariadna, zakochują się w sobie. Ariadna, wiedząc, że jednym z wyzwań labiryntu jest znalezienie drogi wyjścia, daje Tezeuszowi kłębek złotej nici, który pomoże mu w tym zadaniu po zabiciu potwora z głową byka i ciałem człowieka.
Labirynt w Chartres
Labirynt katedralny w Chartres, znajdujący się we Francji, został zbudowany w nawie głównej katedry w 1220 roku. Zidentyfikowany labirynt jest jednym z najbardziej znanych i jednym z niewielu, który przetrwał w czasie, odwiedzany i podziwiany przez pielgrzymów i historyków.
W III wieku chrześcijanie w Europie pielgrzymowali do Ziemi Świętej. Ze względu na trudności wypraw krzyżowych, labirynt pojawił się w niektórych katedrach jako symboliczny i mistyczny zasób, którego trasa zastąpiła pielgrzymkę.
