Znaczenie I think, therefore I am (Co to jest, pojęcie i definicja) – Meanings

Co jest myślę, więc jestem:

„Myślę, więc jestem”, „cogito ergo sum ” po łacinie lub ” Myślę, więc jestem ” po angielsku, to zdanie francuskiego filozofa i matematyka René Descartes'a (1596- 1650), które podsumowuje jego intelektualny i filozoficzny proces, który stwierdza, że jedyną drogą do znalezienia prawdy jest rozum.

Objaśnienie intelektualnego i filozoficznego procesu „Myślę, więc jestem”

Kartezjusz dążył do ustalenia absolutnie oczywistej prawdy poprzez system dedukcyjny, twierdząc, że cogito lub myśl, która jest wszystkimi świadomymi aktami ducha, zawsze zawiera wątpliwości.

Wątpienie we wszystko jest według Kartezjusza tylko metodologicznym zabiegiem w celu znalezienia niepodważalnej prawdy, dlatego jest to metodyczne wątpienie, a nie definitywna postawa psychiczna.

Dzięki kryterium wątpliwości zaczyna się wątpić we wszystko, ale nie można uciec od powracającej wątpliwości, że „się wątpi”, dlatego jedyną wątpliwością, której nie można wyeliminować, jest sama wątpliwość.

Kartezjusz dochodzi następnie do wniosku, że jeśli nie można wyeliminować wątpliwości, to przynajmniej nie można wątpić w to, że się myśli, że się wątpi. Dlatego „ja myślę” prowadziłoby tylko do dwóch wniosków: najpierw, że myślę, a potem, że istnieję.

Dowód Kartezjusza na niepodważalność tego, że wątpię, ponieważ myślę i ponieważ jestem, doprowadził do słynnego zdania „Myślę, więc jestem”, które zostało ukute w jego książce „Dyskurs o metodzie” napisanej w 1637 roku w Lejdzie, w Holandii.

Rene Descartes był przekonany, że powszechna opinia i doświadczenie ludzkości są niewiarygodne w poszukiwaniu prawdy, dlatego postanowił opracować nowy system, który mógłby się ich pozbyć.

Kartezjusz stworzył metodę, która obejmowała matematyczny instrument czystej dedukcji wywodzący się z absolutnej przyczyny i w ten sposób rzutowała na ideę mechanistycznego wszechświata, w którym wszystko działa jak mechanizm.

Rene Descartes posunął się jeszcze dalej w swoich filozoficznych dociekaniach dotyczących rozumu, stwierdzając, że chociaż wszyscy mamy umysł i ciało, to jedyną pewnością jest istnienie umysłu (myśli, rozumu), ponieważ nie możemy być pewni, że nawet nasze ciało istnieje.