Co to jest herezja:
Herezja oznacza sprzeciw wobec grupy lub zbioru idei wyznawanych w stosunku do tych przekonań, które zostały uznane za nieodwołalne i niezmienne przez grupę ludzi w określonym czasie lub epoce.
Generalnie istnieje ideał religijny, który opiera się na narzuceniu doktryny, filozofii, dogmatu, wiary, która musi być przestrzegana bez żadnej obserwacji przez jej wyznawców. Kto ujawnia, wznosi się lub kto sprzeciwia się takim ideałom, ten jest uważany za praktykującego herezję.
Herezja jest podana przez przeciwstawienie, ponieważ powstaje rozbieżność w odniesieniu do sposobu, w jaki dwie lub więcej grup rozumieją prawdę o człowieku, przy czym prawda ta jest rozumiana jako aspekt filozofii, ponieważ jedni pójdą bardziej za rozumem i nauką, a inni za nauką i doświadczeniem.
Powiązane znaczenia:
Dlatego mówi się, że herezja to tendencja, teoria lub przekonanie, które mimo innowacyjności dąży jedynie do zaprzeczenia dogmatom lub wierze wyznawców danej religii lub sekty.
Herezje pojawiały się w całej historii Kościoła z powodu świadomego zaprzeczenia lub odrzucenia jednego lub więcej stwierdzeń wiary. Przez ich teologiczną i polityczną transcendencję wyróżnia się herezje dotyczące m.in. natury i misji Chrystusa, wolności człowieka i działania łaski, funkcji i konstytucji Kościoła.
W związku z powyższym od IV wieku głównym instrumentem kościelnym do potępiania herezji stały się sobory ekumeniczne, a od XVI wieku czujność doktrynalną sprawowała Święta Kongregacja Inkwizycji, od 1908 roku zwana Świętym Oficjum, a od 1965 roku Doktryną Wiary.
Z drugiej strony, słowo heretyk określa osobę, która wyznaje herezję, czyli stawia pewne pytania, jakąś tezę filozoficzną lub przekonanie religijne poprzez całkowicie kontrowersyjną i nowatorską koncepcję.
Heretykiem jest osoba, która ujawnia się przeciwko zasadom lub dogmatom pewnej religii, kultury lub sekty, co czyni ją lub kwalifikuje jako tę osobę heretykiem, ze względu na jej sprzeciw wobec innych.
Etymologicznie , słowo herezja jest greckiego pochodzenia „haíresis”, co oznacza „opcja”.
Herezje w Biblii
Herezja, jak już wspomniano, to doktryna, która jest bezpośrednio sprzeczna z dogmatami Kościoła. Termin herezja pojawia się w Biblii, w niektórych wersetach, np:
- „Ale byli też wśród ludu fałszywi prorocy, tak jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie wprowadzą niszczycielską herezję, a nawet zaprą się Pana, który ich odkupił, sprowadzając na siebie gwałtowną zagładę.” (Piotr 2:1)
- „Bo musi być wśród was niezgoda („haireseis”), aby ci, którzy są zatwierdzeni, mogli się ujawnić wśród was.” (Koryntian 11:19).
Herezje chrystologiczne
Herezje chrystologiczne to idee lub doktryny dotyczące Jezusa Chrystusa, które są sprzeczne z nauką Kościoła katolickiego. Niektóre z tych doktryn to między innymi: doketyzm, adopcjonizm, ebionizm, arianizm, apollinarianizm, monoteletyzm, monofizytyzm, nestorianizm.
Herezje w średniowieczu
W średniowieczu, podczas inkwizycji katolicyzm zaczyna odczuwać, że jego podstawy i zasady są naruszane i zagrożone przez tych, którzy krytykują ich nauki i ideały, jak również kwestionują Pismo Święte, to wtedy rozpoczyna się wojna i prześladowania przeciwko tym, którzy są podejrzani o herezję, tym ruchem kierował papież Grzegorz IX w XIII wieku ustanawiając Trybunał Świętego Oficjum Inkwizycji.
Na ten czas powstaje sąd religijny, który był ściśle związany z władzą państwową, przez który również walczono z nielegalnością w ramach sojuszu, który istniał między państwem a Kościołem katolickim.
Podejrzani byli surowo karani, torturowani, aby przyznali się do swoich „nieczystych czynów”, a następnie byli wieszani lub paleni żywcem, aby „wypędzić demony”, które opętały ich ciała, aby dokonać takich aktów herezji.
Bulla Gratia Divina z 1656 roku definiuje herezję jako „wierzenie, nauczanie lub popieranie opinii, dogmatów, propozycji lub idei sprzecznych z nauką Pisma Świętego, Świętych Ewangelii, tradycji i magisterium.”
Kto popełnia akty herezji, można powiedzieć, że popełnił lub mógł popełnić również zniewagę i bluźnierstwo, ponieważ mógł obrazić słownie lub swoimi czynami wszystko, co jest czczone lub bałwochwalcze przez religię, ten dogmat, ta teoria, ta wiara może być dotknięta takimi działaniami heretyka, ponieważ jego słowa lub czyny mogły obrazić majestat Boży, co było publiczną zbrodnią przeciwko Bogu.
Koniec takich prześladowań rozpoczyna swój ciężki proces po rewolucji francuskiej po zniesieniu bluźnierstwa, kiedy to udaje im się rozwinąć wolność wyznania i kultu oraz wolność prasy.
