Co to jest egzystencjalizm:
Egzystencjalizm jest nurtem filozoficznym, który kwestionuje podstawowe problemy ludzkiej egzystencji . Słowo to, jako takie, składa się ze słowa „istnienie” i przyrostka -izm , odnoszącego się do szkoły lub doktryny.
Egzystencjalizm stara się wyjaśnić problemy związane z kondycją ludzką, sens istnienia, znaczenie bytu oraz naturę wolności i indywidualnej odpowiedzialności.
Jako nurt, egzystencjalizm pojawił się w XIX wieku, jako reakcja na empiryzm i racjonalizm, w myśli filozofów takich jak Søren Kierkegaard i Friedrich Nietzsche .
Jednak to właśnie w kontekście wydarzeń związanych z I i II wojną światową egzystencjalizm nabierze nowych lotów, jako konsekwencja kryzysu sumienia na ówczesnym poziomie społecznym i kulturowym.
Patrz również Kryzys.
Jego rozkwit przypadł na lata 40. i 50. ubiegłego wieku, z
Jean-Paul Sartre , który jako pierwszy nazwał tak swój system myślowy.Istnieją zasadniczo trzy szkoły egzystencjalistyczne: egzystencjalizm ateistyczny , którego główną postacią jest Jean Paul Sartre; egzystencjalizm chrześcijański , który ma w sobie dzieła Sørena Kierkegaarda, Miguela de Unamuno i Gabriela Marcela; oraz egzystencjalizm agnostyczny , który ma w postaciach Martina Heideggera i Alberta Camusa swoich największych wyrazicieli.
Patrz również Prądy filozoficzne.
Jako taki egzystencjalizm był w swoim czasie niezwykle popularnym prądem myślowym, który przejawiał się w najróżniejszych dziedzinach sztuki, takich jak powieść, teatr i kino.
Egzystencjalizm według Sartre'a
Jean-Paul Sartre był jednym z najważniejszych wyrazicieli egzystencjalizmu w XX wieku. Sartre rozumiał człowieka jako istotę do niczego, o absurdalnej egzystencji, która powinna żyć dla chwili. Twierdził on, że istnienie poprzedza istotę, co oznacza, że każdy człowiek musi nadać swojemu życiu sens. Twierdził on również, że człowiek został skazany na wolność , co oznaczało, że istotą istoty ludzkiej jest bycie wolnym, a ta wolność stanowiła z kolei odpowiedzialność każdego człowieka za wymyślenie siebie zgodnie ze swoimi czynami, uczynkami i decyzjami.
Egzystencjalizm w literaturze
Literatura była ważnym środkiem wyrazu dla filozofii egzystencjalistycznej, poruszając takie tematy jak sens życia, absurd, natura ludzka lub problem wolności. Za prekursorów uważa się dzieła Fiodora Dostojewskiego, Franza Kafki, Rainera Marii Rilkego, Hermanna Hessego czy Fernanda Pessoi. Z drugiej strony, literatura Jean-Paul Sartre lub Alberta Camus jest otwarcie egzystencjalistyczna.