Co to jest filozofia prawa:
Filozofia prawa jest dziedziną filozofii, której przedmiotem badań jest istota prawa w odniesieniu do ducha człowieka w danym czasie i miejscu .
Filozofia prawa obejmuje całościowe spojrzenie na zjawisko prawne w poszukiwaniu moralnych, logicznych i historycznych warunków, które umożliwiają istnienie prawa.
W tym sensie filozofia prawa ma za przedmiot refleksji globalną wizję zjawiska prawnego, uwzględniającą jego ludzki, społeczny, moralny i historyczny wymiar oraz jego związek z etyką i filozofią moralną.
W ten sposób filozofia prawa ma 2 główne funkcje:
- Funkcja krytyczna : nadzór nad stosowaniem pojęć i metod prawa
- Funkcja przewodnia : pokazanie, czego nie powinno być i jak nie powinno się konstruować wiedzy prawnej.
W tym sensie filozofia prawa bada 3 podstawowe tematy, które obejmuje: ostateczne cele formalne prawa, pozycję prawa w sferze wartości kulturowych oraz wpływ prawa na postępowanie obywateli.
Filozofia prawa Hegla
Niemiecki filozof Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770-1831) w swojej rozprawie ” Filozofia prawa ” z 1821 roku starał się stworzyć podstawy do badania i rozwoju prawa jako nauki.
W tym sensie Hegel definiuje pojęcia, które określałyby formę racjonalności, w której zasady filozoficzne powinny być stosowane do praw, aby utożsamiać się z ich mieszkańcami
.
Friedrich Hegel zdefiniował wolność jako samoświadomość do określenia sposobu działania i kształtowania treści swojej woli, dlatego zdefiniował naukę o państwie, sposób, w jaki państwo powinno być pojmowane jako dziecko czasu, w którym się znajduje, a nigdy jako model, ideał lub jako ustalona forma rządów. W ten sposób ukuł on termin „państwo etyczne”.
Patrz również Państwo.
Z drugiej strony pruski filozof Karol Marks (1818-1883) uzupełnia i dyskutuje z myślą Hegla, publikując w 1844 roku swoją pracę ” Krytyka filozofii prawa Hegla „.
Filozofia prawa i nauka prawa
Filozofia prawa i nauka prawa mają wspólne prawo jako przedmiot badań, ale różnią się zakresem badanej rzeczywistości.
Filozofia prawa bada prawo w odniesieniu do życia w ogóle, podczas gdy nauka prawa koncentruje się na prawie w odniesieniu do życia prawnego.