Co to jest wicekrólestwo:
Wicekrólestwo odnosi się do urzędu lub godności wicekróla lub wicekróla, który jest mianowany przez króla , aby w jego imieniu zarządzać częścią terytoriów, które należą do niego, a za które nie może on być bezpośrednio odpowiedzialny, ze względu na ich rozległość lub oddalenie.
Wicekrólestwo zostało skonsolidowane jako polityczna, społeczna i administracyjna instytucja Korony Hiszpanii.
Katoliccy monarchowie uznali za konieczne powołanie wicekrólestw, gdy komunikacja i przemieszczanie się z jednego miejsca na drugie stało się trudne. Dlatego rozwiązaniem było powołanie wicekróla, aby ich terytoriami zarządzała i administrowała osoba, której ufali.
W związku z tym pod koniec XV wieku powstało pierwsze wicekrólestwo w celu zarządzania rozległymi ziemiami, które posiadali i odziedziczyli królowie katoliccy, a które były zarządzane zgodnie z systemami rządów Europy.
W tym przypadku wicekrólestwo zostało utworzone w celu stworzenia prowincjonalnego rządu cesarstwa , który zajmowałby się wewnętrznymi sprawami swoich terytoriów i z kolei wykonywał polecenia królów i był od nich zależny.
Korona hiszpańska posiadała w Ameryce kilka wicekrólestw, między innymi wicekrólestwo Indii i Tierra Firme Oceanu Atlantyckiego (1492-1524), wicekrólestwo Nowej Hiszpanii (1535-1821), wicekrólestwo Peru (1542-1824), wicekrólestwo Nowej Granady (istniało w dwóch etapach, pierwszy w latach 1717-1723, drugi w latach 1739-1819), wreszcie wicekrólestwo Río de la Plata (1776-1811).
Królowie portugalscy około 1763 roku utworzyli również wicekrólestwo zwane wicekrólestwem brazylijskim, które należało do Zjednoczonego Królestwa Portugalii, Brazylii i Algarve, państwa rządzonego w latach 1815-1822 przez ród Braganza.
Podobnie postępowały rządy Francji i Rosji, tworząc wicekrólestwa, aby móc kontrolować podbite terytoria, których z powodu odległości i rozciągłości królowie nie mogli nadzorować i kontrolować bezpośrednio.
W dzisiejszych czasach nie ma wicekrólestw , dlatego jest to termin, który jest używany w rozwoju studiów historycznych, aby odnieść się do tego, co wydarzyło się podczas procesu kolonizacji w Ameryce i innych częściach świata.
Wicekrólestwo Nowej Hiszpanii
Wicekrólestwo Nowej Hiszpanii istniało od XVI do XIX wieku , w latach 1535-1821, a pierwszym mianowanym wicekrólem był Antonio de Mendoza y Pacheco.
Stolicą tego wicekrólestwa było miasto Meksyk , założone na miejscu rdzennego miasta Tenochtitlán, po tym jak 13 sierpnia 1521 roku zostało ono obalone przez Hernána Cortésa wraz z jego ludźmi i rdzennymi sojusznikami.
Wicekrólestwo Nowej Hiszpanii było najważniejszym i najbardziej rozległym, jakie posiadało Imperium Hiszpańskie . Rozciągał się on przez większą część Ameryki Północnej (Kanada, Stany Zjednoczone i Meksyk), Amerykę Środkową (Kuba, Gwatemala, Puerto Rico, Santo Domingo, Belize, Kostaryka, Honduras i Nikaragua), Azję i Oceanię.
Będąc tak dużym wicekrólestwem, jego organizacja polityczna musiała zostać dostosowana, aby utrzymać dominację imperium hiszpańskiego. Dlatego wicekrólestwo Nowej Hiszpanii zostało podzielone na królestwa i kapitanaty generalne. Te pododdziały były zarządzane przez gubernatora i kapitana generalnego.
W okresie kolonialnym konkwistadorzy zmodyfikowali zwyczaje rdzennych mieszkańców i zaszczepili im m.in. nauki Kościoła katolickiego, różne europejskie zwyczaje, nowy język i inne przejawy kultury i sztuki.
W końcu doszło do mestizaje między zdobywcami i rodzimymi osadnikami. W ten sposób powstała kombinacja kultur i tradycji, które definiują kraje Ameryki Łacińskiej.
Na początku XIX wieku wicekrólestwo weszło w kryzys polityczny i społeczny, który stopniowo pobudzał potrzebę niepodległości Meksyku, walkę zainicjowaną przez Miguela Hidalgo y Costilla.
27 września 1821 roku meksykański ruch niepodległościowy odniósł zwycięstwo po zbrojnej konfrontacji i położył kres wicekrólestwu Nowej Hiszpanii i panowaniu korony hiszpańskiej.
Patrz również Meksykański Dzień Niepodległości.
Muzeum Narodowe Wicekrólestwa
Muzeum Narodowe Wicekrólestwa jest miejscem przeznaczonym do zachowania ważnej części historii Meksyku , w celu eksponowania i rozpowszechniania informacji o wicekrólestwie Nowej Hiszpanii. Mieści się ona w dawnym Colegio de San Francisco Javier, w Tepotzotlán, Mexico City.
Muzeum to, zależne od Narodowego Instytutu Antropologii i Historii, posiada środki do badania, rozpowszechniania i zachowania wszystkiego, co wiąże się z epoką wicekrólestwa, która trwała 300 lat i ma ogromne znaczenie w historii Meksyku.
Priorytetem tego muzeum jest wywołanie u zwiedzających doświadczenia, które zachęca do refleksji i interakcji poprzez swoją działalność i różne wystawy, które starają się odzwierciedlić, jak wyglądał Meksyk w czasie wicekrólestwa Nowej Hiszpanii, przed i po uzyskaniu niepodległości.
