Czym jest szatan:
Słowo szatan pochodzi z hebrajskiego satan , co oznacza „wróg”, „przeciwnik” lub „przeciwnik” . Niekoniecznie odnosi się to do charakteru, ale do tego, co kojarzy się ze złem i pokusą, czyli tego, co oddziela człowieka od duchowej drogi, co przeszkadza dobru i otwarcie się mu sprzeciwia.
Według niektórych uczonych wiara w dwoistość dobra i zła wywodzi się z kultury perskiej, a dokładniej z nauk Zarathustry, prekursora monoteizmu. Tą drogą wiara w „przeciwnika Boga” lub „Szatana” dotarłaby do kultury żydowskiej. W związku z tym w księgach trzech religii Abrahamowych: judaizmu, chrześcijaństwa i islamu jest mowa o szatanie.
Chociaż termin ten nie odnosi się pierwotnie do postaci, w tradycji Szatan jest personifikowany i kojarzony z Lucyferem , upadłym aniołem, który udawał, że jest jak Bóg. Oba głosy są utożsamiane z diabłem. Diabeł pochodzi od greckiego słowa diabolos , utworzonego z kolei z cząstek dia , oznaczającego „przez”, i ballein , oznaczającego „rzucać lub ciskać”. Razem cząstki te przyjmują znaczenie 'ten, który dzieli', 'ten, który oddziela' i w końcu 'ten, który oczernia'.
Szatan jest personifikowany również w Księdze Hioba, jednej z ksiąg mądrościowych Starego Testamentu. W tej książce szatan występuje jako anioł oskarżający ludzi. Dlatego zawiera umowę z Panem, że pozwoli mu kusić ich i udowodnić ich duchową bezwartościowość. Przekonany, że zwycięży, Bóg pozwala mu kusić Hioba, który zwycięża.
Tendencja do personifikacji szatana jest zaostrzona przez interpretacje w Nowym Testamencie. W tej książce jest on wielokrotnie określany jako „książę tego świata” lub „nieprzyjaciel Chrystusa”, co wzmacnia obraz szatana jako istoty posiadającej wolę, czyli osoby lub charakteru.
Patrz również Biblia.
Różnica między szatanem a demonem
Niektóre interpretacje mają tendencję do mylenia szatana z pojęciem demona, od którego on absolutnie się różni . Fakt ten wynika z narracji ewangelicznych, w których Jezus uwalnia chorych od „demonów”. Nie są to jednak pojęcia równoważne.
Słowo demon pochodzi od greckiego daimon , co oznacza 'dżin' lub 'duch' nie uosobiony . W starożytnej myśli wierzono, że ludzie mogą zostać przejęci przez tego dżina lub ducha i postępować zgodnie z zachowaniami, które on w nich zaszczepił. Taki duch może być albo zły, albo łagodny.
Patrz również Demon.
