Znaczenie Surrealizm (Co to jest surrealizm, pojęcie i definicja) – Znaczenia

Co to jest surrealizm:

Surrealizm jest awangardowym ruchem artystycznym i literackim założonym w 1924 roku przez André Bretona, który polegał na wyrażaniu podświadomości poprzez literaturę, malarstwo, rzeźbę, fotografię i film.

Słowo surrealizm pochodzi z francuskiego surréalisme , skrót od superréalisme lub surrealizm. Słowo to pochodzi od Guillaume'a Apollinaire'a, który użył go w 1917 roku do podtytułu swojego utworu. Oznacza „to, co jest ponad realizmem”.

Surrealistyczna literatura i sztuka były ściśle związane z psychoanalizą i ideami Sigmunda Freuda. Surrealizm charakteryzował się badaniem podświadomości, nieskrępowaną ekspresją myśli, stosowaniem automatyzmu psychicznego jako metody oraz współpracą pomiędzy różnymi dyscyplinami artystycznymi.

Dzięki temu ruch surrealistyczny pokonał ograniczenia nałożone na wyobraźnię przez racjonalizm, przekształcił pojęcie „rzeczywistości” w sztuce i wprowadził nowe techniki i dynamikę twórczą.

Surrealizm stał się znany 15 października 1924 roku, kiedy poeta André Breton opublikował pierwszy Manifest Surrealistyczny. Niektórzy z jego członków wywodzili się z dadaizmu. Ruch ten opierał się na „absurdzie” i przechodził fazę estetycznego wyczerpania. Surrealizm wykorzystał tę eksplorację „absurdu” i docenił ją jako przejaw nieświadomości.

Ruch surrealistyczny reprezentował również powstanie moralności artystycznej po pierwszej wojnie światowej, która zakończyła się w 1919 roku. Dlatego była ona przepuszczalna dla politycznych idei momentu historycznego, głównie dla lewicowych doktryn. Dotknął ją jednak wybuch II wojny światowej, który rozproszył jej członków po całym świecie.

Cechy charakterystyczne surrealizmu

Salvador Dalí: Dalí w wieku sześciu lat, kiedy myślał, że jest dzieckiem, podniósł skórę z wody, aby zobaczyć psa śpiącego w cieniu morza . 1950. Olej na płótnie. Zarówno obraz jak i tytuł wyrażają ideę podświadomości zgodnie z psychoanalizą.

Surrealizm zareagował przeciwko mieszczańskiemu racjonalizmowi i tradycyjnemu kanonowi artystycznemu, wykorzystując teorie psychoanalityczne. Z tego celu wyłaniają się jego główne cechy.

Czysty automatyzm psychiczny: polega na tym, że obrazy podświadomości wyłaniają się automatycznie, za pomocą takich środków jak stany transowe, hipnoza i techniki takie jak gra w wykwintnego trupa.

Ekspresja podświadomości: surrealizm podchodzi do nieświadomości poprzez badanie podświadomości. W tym celu przedstawiała absurdalną, marzycielską i fantastyczną rzeczywistość, w której wyświetlane były mity, bajki, sny i fantazje.

Spontaniczne i nieskrępowane wyrażanie myśli: dla surrealistów uwolnienie myśli było jedynym sposobem dotarcia do nieświadomości, która wyraża się poprzez sny, fobie i wyobraźnię.

Interdyscyplinarny charakter: Surrealizm wyrażał się w literaturze, malarstwie, rzeźbie, fotografii i kinie. Sprzyjało to również współpracy między dyscyplinami i wkraczaniu artystów w obszary odmienne od ich specjalności. Na przykład, poeci odważyli się na sztuki plastyczne, a malarze na poezję, fotografię i film.

Tworzenie wykwintnych zwłok: technika kolektywna, w której każdy uczestnik napisał wiersz lub narysował obrazek, nie widząc, co zrobił poprzedni uczestnik. Pozwalał on zarówno na stymulowanie automatyzmu psychicznego, jak i na zachęcanie do współpracy między artystami.

Surrealizm w malarstwie

Joan Miró: Catalan Landscape lub The Hunter . 1924. Na płótnie Miró przedstawił kataloński krajobraz zredukowany do jego minimalnych elementów, po wywołaniu delirium przez głód.

Sztuka surrealistyczna charakteryzowała się tym, że oferowała niezwykłe i bardzo sugestywne obrazy. Wywyższała wyobraźnię, marzenia, ironię, erotyzm i absurd.

Aby osiągnąć „czysty psychiczny automatyzm”, malarstwo surrealistyczne uciekało się do technik takich jak wykwintny trup i dekalkomania. Stworzył również własne techniki, takie jak frottage i metoda paranoiczno-krytyczna. Wszystkie te techniki miały na celu uzyskanie faktur lub przypadkowych pociągnięć, które stymulują podświadomość, jak wtedy, gdy bawimy się w dostrzeganie znajomych kształtów w chmurach.

W dekalkomanii obrazy te uzyskuje się poprzez złożenie kartki papieru ze świeżą farbą w środku, która po otwarciu odsłania zadrukowany ślad. W frottage , odbitka powstaje w wyniku pocierania papieru lub płótna ołówkami na chropowatej powierzchni.

Metoda paranoiczno-krytyczna, stworzona przez Daliego, polegała na kontemplacji rzeczywistych obrazów, aż do obudzenia w wyobraźni fobii, fantazji i obsesji.

Artyści wykorzystali również dadaistyczną technikę ready-made , object trouvé lub obiekt znaleziony. Polegała ona na wyrywaniu przedmiotów codziennego użytku z ich kontekstu i interweniowaniu w nie w poszukiwaniu nieoczekiwanych skojarzeń.

1. wykwintne zwłoki. 2. dekalkomania. Gotowe . 4. Frottage .

Do najbardziej znanych malarzy surrealizmu możemy zaliczyć:

• René Magritte (Belgia, 1898-1967). Najbardziej znane obrazy: The Son of Man, This Is Not a Pipe, The Lovers .
• Salvador Dalí (Hiszpania, 1904-1989): Najbardziej znane obrazy: The Persistence of Memory, The Temptations of Saint Anthony, The Metamorphosis of Narcissus .
• Joan Miró (Hiszpania, 1893-1983). Najbardziej znane obrazy: Karnawał harlequinów, Pejzaż kataloński, Wnętrza holenderskie s.
• Max Ernst (Niemcy, 1891-1976). Najbardziej znane obrazy: Celebes, Najświętsza Panienka karcąca Dzieciątko Chrystusowe na oczach trzech świadków: Andre Bretona, Paula Eluarda i Malarza .

Patrz również:

• Dadaizm.
• Ruchy awangardowe.

Surrealizm literacki

André Breton: Poemat-obiekt.

Surrealizm był pierwotnie ruchem literackim, który dążył do uwolnienia się od dominacji rozumu i realistycznego kanonu, który panował w ówczesnej literaturze.

Literatura surrealistyczna była zaangażowana w radykalną odnowę języka literackiego i wniosła nowe techniki kompozycyjne oparte na czystym automatyzmie psychicznym, jak np. wykwintny trup.

W literaturze automatyzm psychiczny polega na kojarzeniu pozornie niepowiązanych ze sobą słów i idei. Poprzez zestawienie ich ze sobą, podświadomość jest aktywowana poprzez wyobraźnię i przepływ spontanicznych myśli, aż znajdzie znaczenie, świadome lub nieświadome.

Jako przykład wiersza surrealistycznego można przytoczyć Give me drowned jewels , autorstwa André Bretona. Proszę zwrócić uwagę, jak głos poetycki prowadzi nas przez zestaw obrazów i idei, od pozornie niepasujących do siebie skojarzeń.

Daj mi klejnoty utopionych

Dwa żłoby

Kucyk i szał krawcowej

Więc proszę mi wybaczyć

Nie mam czasu na oddychanie

Jestem przeznaczeniem

Konstrukcja solarna trzymała mnie do tej pory

A teraz muszę po prostu pozwolić sobie umrzeć

Proszę zapytać o wagę

W kłusie z zaciśniętą pięścią nad głową, która brzmi

Latarnia, gdzie żółty wzrok się otwiera

Jestem księżniczką
A ja jestem księżniczką

Ale księżniczki trzymają się czystego powietrza

Potrzebuję dumy

I kilka popularnych kropli

Aby ogrzać kociołek spleśniałych kwiatów

U podnóża schodów

Boska myśl w gwieździstym krysztale błękitnego nieba

Ekspresja kąpiących się jest śmiercią wilka

Weź mnie za przyjaciela

Przyjaciel ognisk i fretek

Ona patrzy na Pana dwa razy

Czyta Pana smutki

Moje palisandrowe wiosło sprawia, że włosy śpiewają…

Surrealistyczni poeci używali również środków wizualnych, aby wzmocnić zdolność ekspresji języka i zakwestionować granice między słowem a obrazem. Na przykład poeci stworzyli poematy-obiekty , kompozycję, która łączy słowo pisane z interweniowanymi obiektami.

Poeci tacy jak hrabia Lautréamont i Arthur Rimbaud, których twórczość antycypuje niektóre z charakterystycznych elementów surrealizmu, są uznawani za prekursorów surrealizmu.

Do najbardziej znanych pisarzy surrealistycznych należeli:

• André Breton (Francja, 1896-1966). Poeta, teoretyk i eseista. Wybitne dzieła: Manifest surrealizmu, Nadja, Antologia czarnego humoru i Sztuka magiczna .
• Louis Aragon (Francja, 1897-1982). Poeta i powieściopisarz. Godne uwagi dzieła: Le Paysan de Paris; Traktat o stylu; Aurélyen.
• Philippe Souplault (Francja, 1897-1990). Pisarz i polityk. Godne uwagi dzieła: (tixagag_18) Ostatnie noce Paryża; Automatyczna wiadomość.
• Paul Éluard (Francja, 1895-1952). Poeta. Wybitne dzieła: Dying of Not Dying; Freedom or Love; The Capital of Pain; Abridged Dictionary of Surrealism.
• Benjamin Péret (Francja, 1899-1959). Poeta. Godne uwagi dzieła: Death To The Bastards And The Fields Of Honor; The Great Game; The Dishonor Of Poets.