Co to jest Polysyndeton:
Polisyndeton, w retoryce, jest figurą literacką, która polega na wielokrotnym użyciu spójnika , aby nadać tekstowi większą siłę wyrazu.
Słowo to, jako takie, pochodzi od łacińskiego polysindĕton , które z kolei pochodzi od greckiego πολυσύνδετον (polysýndeton).
Ta szczególna figura mowy charakteryzuje się tym, że używa więcej spójników niż zazwyczaj używa się w mowie.
Spójniki to słowa, które służą do łączenia słów, syntagm lub propozycji w wyliczeniu. Spójniki to między innymi i , ani , dobrze , że , ale , ale , ponieważ .
W języku potocznym spójniki są używane przede wszystkim do łączenia dwóch ostatnich elementów. Na przykład: Luis, Marta, Patricia, Raquel i Pablo przyszli na przyjęcie.
Jednak w polisyndetonie spójniki są używane przed każdym elementem, albo dla podkreślenia, albo dla wzmocnienia ekspresji.
Na przykład:
„O wielki i płodny i magnetyczny niewolniku”.
Pablo Neruda
” I tam silny jest rozpoznawany, i rośnie i jest uruchamiany,
.
i porusza się do przodu i podnosi pianę, i skacze i ufa”.
Vicente Aleixandre
” Ani nardos ani caracolas
ma tak piękną cerę,
ani kryształy z księżycem
błyszczą takim blaskiem”.
Federico García Lorca
Jako taki wywołuje bardzo różnorodne efekty: może nadać mowie powagę lub powagę (pierwszy przykład), jak również dać poczucie spokoju (drugi) lub przeciwnie, uniesienia (trzeci).
Przeciwieństwem polisyndetonu jest asyndeton, który polega na pominięciu spójników zamiast ich obfitości.
Patrz również Postacie literackie.
