Co to jest magnetyzm:
Magnetyzm jest zjawiskiem przyciągania i odpychania pewnych metali i magnesów .
W fizyce magnetyzm jest definiowany jako siła przyciągania magnesów, które mają dodatni i ujemny biegun, znany jako dipol.
Tak więc magnetyczna właściwość dipolowa informuje, że równe bieguny odpychają się, a przeciwne przyciągają.
W przenośni magnetyzm odnosi się do przyciągania lub pożądania, które jedna osoba odczuwa w stosunku do drugiej. Również magnetyzm jest definiowany jako stan nieświadomości, który jest osiągany za pomocą technik sugestii lub hipnotyzmu i charakteryzuje się jako sztuczny lub wywołany sen przez czynniki zewnętrzne.
Magnetyzm ziemski
Magnetyzm ziemski przejawia się w działaniu znanej namagnesowanej igły na kompasie. Biegun północny namagnesowanej igły jest jej magnetycznym biegunem północnym. W magnetyzmie, przeciwne bieguny przyciągają się, więc igła jest przyciągana do magnetycznego bieguna południowego Ziemi, który jest geograficznym biegunem północnym.
Powiązane znaczenia:
Pola magnetyczne otaczają prądy elektryczne, które mają być źródłem ich powstawania. Prądy te, pod wpływem efektu dynamo, wytwarzają w metalicznym, płynnym jądrze zewnętrznym Ziemi (10% niklu, 5% żelaza) otaczające prądy elektryczne.
Patrz również Kompas.
Materiały magnetyczne
Magnetyzm jako zjawisko fizyczne, pozwala nam badać, jak pewne materiały mają zdolność przyciągania lub odpychania innych.
Można to zaobserwować w magnesach, które są w stanie przyciągać ferromagnetyczne materiały (żelazo, stal, nikiel itd.) i odpychać inne w wyniku rozmieszczenia elektronów, które tworzą magnes.
(tixagag_7) Historia magnetyzmu
Thales z Miletu, grecki filozof, fizyk i matematyk (623 p.n.e.-558 p.n.e.) był tym, który zaobserwował przyciąganie naturalnego magnesu, magnetytu do żelaza.
Słowo magnetyzm wywodzi się od nazwy miasta Magnesia z Meandru, niedaleko Miletu w Azji Mniejszej, gdzie po raz pierwszy zaobserwowano zjawiska przyciągania wytwarzane przez magnesy naturalne.
Magnetyzm i elektromagnetyzm
Elektromagnetyzm jest dziedziną fizyki, która bada i opisuje łącznie zjawiska elektryczne i magnetyczne oraz ich właściwości. Związek pomiędzy elektrycznością i magnetyzmem może być odzwierciedlony np. w polach magnetycznych.
Pola magnetyczne otaczają prądy elektryczne, te ostatnie je wytwarzają. W tym sensie zjawisko to w swojej wektorowej wielkości reprezentuje siłę magnetyczną generowaną przez magnes lub przez stały przepływ prądu.
Z drugiej strony magnetyzm jest nauką fizyki, która zajmuje się badaniem magnesów i ich właściwości.
W 1820 roku duński fizyk Hans Christian Orsted zbadał ścisły związek między elektrycznością i magnetyzmem i wykazał, że przepływ stałego prądu elektrycznego przez przewód wytwarza pole elektromagnetyczne.
Podstawy zostały po raz pierwszy sformułowane przez Michaela Faradaya i uzupełnione przez Jamesa Clerka Maxwella poprzez przedstawienie równań Maxwella składających się z czterech równań odnoszących się do pola elektrycznego, pola magnetycznego i ich odpowiednich źródeł materialnych.
(tixagag_6) Magnetyzm zwierzęcy
Magnetyzm zwierzęcy, znany później jako mesmeryzm, jest rzeczywistym lub domniemanym wpływem, jaki jeden osobnik może wywrzeć na system nerwowy drugiego poprzez ruchy zwane przejściami magnetycznymi.
Z teorii magnetyzmu zwierzęcego wywodzi się z czasem to, co dzisiaj znane jest jako hipnoza lub inne zabiegi praktykowane przez psychologię lub psychiatrię.
Teoria magnetyzmu, była praktykowana przez niemieckiego lekarza Franza Mesmera (1734 – 1815), przez co twierdził on, że każdy człowiek posiada energię, która może być modyfikowana, osiągając uzdrowienie pacjenta poprzez ludzkie ciało jako emiter magnetyzmu, pomijając użycie magnesów i jakichkolwiek innych przedmiotów.
