Znaczenie Lewiatan (Co to jest, pojęcie i definicja) – Znaczenia
Co to jest Lewiatan:
Lewiatan jest mitologicznym stworzeniem, o którym jest mowa w Biblii Świętej, szczególnie w Starym Testamencie. Jest to, ogólnie rzecz biorąc, stworzenie morskie, które reprezentuje chaos i zło przed stworzeniem świata. Ta istota zostałaby stworzona przez Boga.
Wiele interpretacji przypisuje mu wygląd długiego węża morskiego. Inni kojarzą go z wielorybami lub spermą. W każdym razie, każda z tych interpretacji podkreśla jego związek z chaosem przed stworzeniem.
Wywodzący się z kultury hebrajskiej Lewiatan jest wielokrotnie wymieniany w tekstach tradycji judeochrześcijańskiej. Wśród nich Księga Hioba i Księga Psalmów.
Ze względu na to, że jest kojarzony ze złem, nie jest zaskakujące, że Lewiatan jest jedną z głównych postaci kultu w wierze satanistycznej, w której jest uważany za jednego z czterech książąt piekła.
Również pewne paralele tego stworzenia można znaleźć w niektórych tekstach klasycznego antyku, jak np. w Odysei, w której wspomniana jest Scylla, grecka nimfa, która została przemieniona w potwora morskiego.
W epoce morskich wypraw badawczych narastały legendy o niezwykłych zjawiskach, których doświadczali żeglarze na pełnym morzu. W tym kontekście legenda o Lewiatanie nabrała nowego blasku, ale zamiast odnosić się konkretnie do biblijnej postaci, nazwa ta była używana jako ogólne określenie wszystkich potworów morskich opisywanych przez podróżników.
Te potwory, najczęściej wyobrażane jako wieloryby, pływały szybko wokół statków, aż utworzyły wir, a wraz z nim przygotowały się do pożarcia statków w całości.
Lewiatan Thomasa Hobbesa
Lewiatan lub Materia, forma i władza kościelnej i cywilnej republiki to tytuł książki Thomasa Hobbesa wydanej w 1651 roku, w której filozof zastanawia się nad władzą państwa, w celu usprawiedliwienia rządów absolutystycznych. Dla Hobbesa słowo Lewiatan staje się obrazem potęgi państwa.
Tak właśnie wyraża to Hobbes w tekście, kiedy wskazuje, że to, co nazywa się republiką lub państwem, jest, metaforycznie, wielkim Lewiatanem, istotą nie-ludzką lub, konkretnie, „sztucznym” człowiekiem przeznaczonym do ochrony człowieka naturalnego. Hobbes twierdzi, że zaczerpnął ten obraz z samego tekstu biblijnego (Księga Hioba, rozdz. 41).
Jednak ten Lewiatan, tak jak go sobie wyobrażono, nie jest istotą wieczną lub boską, lecz może zachorować i zginąć jak wszyscy śmiertelnicy, dlatego Hobbes poświęca swoją książkę na wyjaśnienie problemów, z którymi musi się zmierzyć państwo, wielki Lewiatan, i jakich praw musi przestrzegać, aby zapewnić sobie przetrwanie.
William Blake: Behemot i Lewiatan. XVIII wiek.
