Co to jest In vitro:
Termin in vitro jest pochodzenia łacińskiego i oznacza „wewnątrz szkła” . W związku z powyższym in vitro to technika, która jest wykonywana poza organizmem, w probówce, w pożywce lub w innym sztucznym środowisku.
Jako takie, wyrażenie „in vitro” jest łacińskim określeniem, które wskazuje na wszystkie badania lub eksperymenty, które są przeprowadzane poza organizmem. Wiele eksperymentów przeprowadza się poza organizmem i koncentrują się one na organach, tkankach, komórkach, składnikach komórkowych, białkach i biomolekułach.
Termin in vitro automatycznie odnosi się do technik wspomaganego rozrodu, szczególnie do zapłodnienia in vitro, połączenia komórek płciowych, jajeczek i plemników w szklanych pojemnikach. Jednak w 1922 roku przeprowadzono pierwsze doświadczenia z roślinną kulturą tkankową in vitro , która polegała na kiełkowaniu in vitro nasion storczyków, które następnie były przechowywane w podłożu hodowlanym jako ochrona przed atakiem mikroorganizmów, aż do momentu, gdy stały się dorosłymi roślinami.
Zapłodnienie in vitro
Zapłodnienie in vitro jest metodą wspomaganego rozrodu, która polega na zapłodnieniu komórki jajowej przez plemniki poza organizmem matki, a po wprowadzeniu zapłodnionej komórki jajowej do macicy kobiety, na kontynuację jej rozwoju aż do porodu.
Powiązane znaczenia:
Zapłodnienie in vitro jest techniką wspomaganą, która ma pomóc kobiecie zajść w ciążę, niemożliwość, która może powstać z wielu powodów, wśród których możemy wymienić: niedrożność lub uszkodzenie jajowodów, zaawansowany wiek, endometriozę, niepłodność męską, gdy nie ma spadku liczby plemników i zniszczenia.
Zapłodnienie in vitro odbywa się w pięciu podstawowych krokach:
- Stymulacja oocytów, znana również jako superowulacja.
- Usunięcie jajka.
- Hodowla embrionów.
- Transfer embrionów.
Inseminacja i zapłodnienie.
Wreszcie pionierem zapłodnienia in vitro był Robert Edwards, a po raz pierwszy udało się to osiągnąć u ludzi w 1978 roku.
Patrz również Zapłodnienie.
