Co to jest Ibidem:
Ibidem to łacińskie słowo, które można przetłumaczyć na język angielski jako 'w tym samym miejscu' lub 'właśnie tam' . Jest również często używany jako skrót: ibid .
Ibid jest często używany w tekstach drukowanych, szczególnie o charakterze akademickim (książki, prace dyplomowe, badania, monografie), gdzie konieczne jest użycie bibliografii i systemu odniesień, aby pomóc czytelnikowi zidentyfikować źródła, z których zaczerpnięto informacje. Jako taki jest stosowany w indeksach, notach lub cytatach.
Celem użycia ibidem jest odesłanie czytelnika do bezpośrednio poprzedzającego odniesienia bibliograficznego. Jest to sposób na zaoszczędzenie miejsca w piśmie i uniknięcie wypełnienia tekstu zbędnymi informacjami.
Używany zgodnie z kryteriami podręcznika stylu APA ( American Psychological Association ), umieszcza się go w tekście, bezpośrednio po cytowanym zdaniu lub treści, w nawiasie, po którym następuje numer strony, do której się odnosi, jeżeli taki istnieje.
Stosowany w innych tradycyjnych metodach , może być umieszczony w przypisie, odnosząc się do bezpośrednio poprzedzającego odniesienia.
Tak więc w następstwie przypisów, jest napisane ibidem tylko wtedy, gdy bezpośrednio poprzedzający przypis odnosi się do tego samego tekstu . Odbywa się to niezależnie od tego, czy przypisy znajdują się na tej samej stronie, czy w odstępie kilku stron.
Na przykład :- Guillermo Pérez Mendoza, Fundamentos del Derecho , Meksyk, Editorial Lex, 1968, str. 696.
- Ibidem, str. 567.
Ibid. i Ibid.
Może się zdarzyć, że cytujemy dwie różne prace, które jednak mają tego samego autora. W tym przypadku może Pan użyć ídem (również skrót od íd.), co tłumaczy się jako „to samo”, aby zastąpić nazwisko autora, ale nadal skopiować resztę danych. Na przykład :
- Roberto Bolaño, Nocturno de Chile , Barcelona, Editorial Anagrama, 2000, str. 99.
- Idem, La literatura nazi en América , Barcelona, Seix Barral, 1996, str. 23.
Patrz również Idem.
Ibid. i op. cit.
Czasami pomiędzy ibidem a notką, do której się odnosi, znajduje się notka o innym cytowanym dziele. W tym przypadku zamiast ibidem piszemy op. cit. (skrót od opere citato ), co oznacza „w cytowanym dziele” i odnosi się do wcześniej cytowanego dzieła tego samego autora. Na przykład:
- Roberto Bolaño, Nocturno de Chile , Barcelona, Editorial Anagrama, 2000, str. 99.
- Gabriel Salazar i Julio Pinto, Historia contemporánea de Chile , Santiago de Chile, LOM ediciones, 1999, str. 46.
Roberto Bolaño, op. cit., str. 65.
Ibid. i loc. cit.
W przypadku, gdy cytat jest punktualnie taki sam, jak bezpośrednio go poprzedzający, tzn. odnosi się do tego samego autora, dzieła i strony, należy użyć loc. cit., co jest skrótem od loco citato , czyli „w miejscu cytowanym”. (tixagag_16) Na przykład :
- Gabriel Salazar i Julio Pinto, Historia contemporánea de Chile , Santiago de Chile, LOM ediciones, 1999, str. 46.
loc. cit.
