Co to jest diaspora:
Diaspora jest rozproszeniem po świecie grup ludzkich, które z różnych powodów zostały zmuszone do opuszczenia swojego miejsca pochodzenia . Słowo, jako takie, pochodzi od greckiego διασπορά (diaspora), co oznacza „rozproszenie”.
Diaspora, w tym znaczeniu, oznacza masowe przemieszczanie się grup ludzi z miejsca pochodzenia do innych miejsc, które oferują im materialne lub instytucjonalne warunki do życia i rozwoju jako jednostki.
Przyczyny, które powodują powstanie diaspor są różnorodne i mogą być spowodowane konfliktami religijnymi, etnicznymi, społecznymi i politycznymi, jak również problemami gospodarczymi. Wszystkie te sytuacje mogą doprowadzić do tego, że grupa ludzi zostanie zmuszona lub przymuszona do opuszczenia swojego miejsca pochodzenia.
Diaspora oznacza również pojęcie rozproszenia, co oznacza, że grupa ludzka zostaje rozproszona w dużej liczbie krajów lub regionów, gdzie jest mile widziana.
Słowo diaspora, jako takie, było pierwotnie używane w odniesieniu do rozproszenia Żydów, którzy setki lat temu zostali zmuszeni do wygnania ze swojego kraju, a dzisiaj są rozproszeni po całym świecie. Stąd też słowo diaspora jest ściśle związane z ideą wygnania.
Dzisiaj jest to jednak termin, który został rozszerzony na określenie każdego narodu, zbiorowości lub grupy ludzkiej, która jest rozproszona poza krajem pochodzenia.
Patrz również Wygnanie.
Diaspora żydowska
Diaspora żydowska jest konsekwencją rozproszenia narodu żydowskiego po całym świecie. To rozproszenie wynika z przyczyn historycznych, które są zebrane w tekście biblijnym.
Pierwszą znaną diasporą żydowską jest ta, która miała miejsce wraz z wygnaniem narodu żydowskiego w Babilonie między 586 p.n.e. a 537 p.n.e.
Nastąpił on po podboju królestwa Judy przez króla Nabuchodonozora II i trwał przez około 50 lat, aż król Persji Cyrus II Wielki pozwolił Żydom powrócić do ich ziemi.
W 70 r. n.e. nastąpiła kolejna diaspora z powodu klęski Żydów przez Rzymian, co spowodowało kolejne rzymskie wygnanie Żydów.
Inną ważną diasporą w naszej historii jest diaspora narodu żydowskiego w Hiszpanii (Sefardyjczycy) w 1492 roku, kiedy to zostali oni wypędzeni przez katolickich królów z powodów religijnych.
Warto również zwrócić uwagę na nowszą diasporę niemiecko-żydowskiego narodu, będącą konsekwencją antysemickiej polityki III Rzeszy, realizowanej przez nazizm w Niemczech w latach 1933-1945. Doprowadziło to do eksterminacji milionów Żydów, historycznie znanej jako Holocaust.
Patrz również Holocaust.
