Czym jest obserwacja:
Obserwacja jest działaniem i wynikiem obserwacji. Używa się go również do oznaczenia notatki w piśmie, która ma na celu wyjaśnienie lub uściślenie wątpliwego punktu. Może to być również komentarz lub wskazówka. Obserwacja jest również techniką zbierania informacji, która jest wykorzystywana np. do przeprowadzenia dochodzenia lub oceny. Słowo to pochodzi od łacińskiego observatĭo, -ōnis .
Obserwacja naukowa
Obserwacja naukowa jest strategią stosowaną przez metodę naukową . Charakteryzuje się tym, że jest rygorystycznym procesem badawczym i pozwala na uzyskanie informacji, opisanie sytuacji i testowanie hipotez. Ten rodzaj obserwacji polega na celowym, selektywnym i interpretacyjnym postrzeganiu. Obserwator koncentruje swoją uwagę na sytuacji, zjawisku lub obiekcie.
Rodzaje obserwacji
W zależności od sposobu zbierania danych, obserwacja może być jakościowa lub ilościowa. W zależności od fizycznego zaangażowania obserwatora, obserwacja może być bezpośrednia lub pośrednia. W zależności od roli obserwatora, może on być uczestnikiem lub nieuczestnikiem. W zależności od stopnia usystematyzowania można rozróżnić obserwację systematyczną i niesystematyczną. W zależności od miejsca, w którym się odbywa, obserwacja może być terenowa lub laboratoryjna. W zależności od liczby obserwatorów, może być indywidualna lub zbiorowa.
Obserwacja jakościowa i obserwacja ilościowa
obserwacja jakościowa jest techniką obserwacyjną, która charakteryzuje się mniejszym stopniem kontroli i usystematyzowania przy zbieraniu informacji. Z drugiej strony, zwiększa to rolę obserwatora, ponieważ jego interpretacje są brane pod uwagę. Ilościowa obserwacja jest systematycznym sposobem rejestrowania informacji, które z reguły są odzwierciedlone w formie liczbowej i które odzwierciedlają mierzalne lub obiektywne dane poprzez obserwację.
Obserwacja uczestnika
Obserwacja uczestnicząca jest techniką zbierania informacji, która polega na obserwowaniu podczas uczestniczenia w działaniach badanej grupy. Stosuje się go w naukach społecznych, takich jak antropologia. Jego celem jest dostarczenie istotnych informacji poprzez udział obserwatora. Niektóre z elementów, które powinny być brane pod uwagę to stopień uczestnictwa (aktywny lub pasywny), sposób dostępu do grupy i używany język. Niektórymi instrumentami do zapisu informacji mogą być dokumenty osobiste i opisowe, narracyjne i mechaniczne (zdjęcia, filmy…).
Obserwacja bezpośrednia i obserwacja pośrednia
obserwacja bezpośrednia jest techniką zbierania informacji, w której obserwator wchodzi w bezpośredni i osobisty kontakt ze zjawiskiem, które ma być obserwowane. W ten sposób uzyskuje się informacje z pierwszej ręki. Pośrednia obserwacja polega na zbieraniu informacji z danych dostarczonych przez inne podmioty. Mogą to być informacje, których nie można bezpośrednio zaobserwować lub których przeprowadzenie byłoby bardzo kosztowne, jak na przykład osobiste rutyny.
Samoobserwacja
Technika, która polega na zwracaniu uwagi na własne zachowanie i rejestrowaniu go. Służy na przykład do obserwacji osobistych zachowań i ukrytych zachowań. Służy jako strategia oceny i leczenia.
