Gestalt to nurt psychologii, teoretyczny i eksperymentalny, który zajmuje się badaniem ludzkiej percepcji .
Gestalt to słowo z języka niemieckiego, które można przetłumaczyć jako „forma” lub „zarys”.
Teoria Gestalt
Szkoła Gestalt narodziła się w Niemczech, na początku XX wieku, przy udziale badaczy Maxa Wertheimera, Wolfganga Köhlera i Kurta Koffki, którzy postulowali percepcję jako podstawowy proces aktywności umysłowej człowieka, tak że pozostałe operacje natury psychicznej, takie jak myślenie, uczenie się czy pamięć, byłyby podporządkowane prawidłowemu funkcjonowaniu procesów organizacji percepcyjnej.
Dla Gestalt człowiek organizuje swoje postrzeganie jako całość, jako formę lub konfigurację, a nie jako prostą sumę części. W ten sposób to, co jest postrzegane, przechodzi od bycia zbiorem plamek do bycia ludźmi, przedmiotami lub scenami.
W tym sensie jest to dyscyplina, która bada proces, w którym nasz mózg organizuje i nadaje kształt (tzn. znaczenie) obrazom, które otrzymuje ze świata zewnętrznego lub z tego, co wydało mu się istotne.
Patrz również Psychologia.
Prawa Gestalt
prawa Gestalt lub prawa percepcji są zbiorem zasad, zgodnie z którymi ludzki mózg zawsze będzie dążył do przekształcenia lub zorganizowania postrzeganych elementów w spójną całość, obdarzoną formą i znaczeniem. Najważniejszymi prawami percepcji są:
Prawo bliskości
Mózg grupuje jako całość ten szereg elementów, które znajdują się w najmniejszej odległości.
Prawo ciągłości
Mózg ma tendencję do ignorowania zmian, które przerywają obraz i nadaje priorytet bodźcom, które pozwalają nam na ciągłe docenianie obrazu.
Prawo figury i tła
Mózg lokalizuje kontury, rozdziela obiekty i dokonuje rozróżnień między nimi.
Prawo podobieństwa lub identyczności
Mózg ma tendencję do łączenia lub grupowania przedmiotów, które są do siebie najbardziej podobne.
Prawo wspólnego kierunku
Mózg identyfikuje jako grupę te elementy, które sprawiają wrażenie poruszających się lub zbieżnych w tym samym punkcie.
Prawo skłonności do zamykania
Mózg ma tendencję do uzupełniania wyobrażonych brakujących lub przerwanych linii konturu figur.
Prawo kontrastu
Mózg przypisuje różnym elementom cechy na zasadzie kontrastu: duży – mały, jasny – ciemny, zamazany – ostry.
Prawo ciążowe
Mózg ma tendencję do organizowania i postrzegania elementów w najprostszy i najbardziej poprawny sposób, zgodnie z kryteriami symetrii, regularności i stabilności.
Gestalt w psychoterapii
Koncepcja Gestalt rozwinęła się w metodę terapeutyczną opracowaną przez niemieckich psychologów Fritza Perlsa i Laurę Posner w latach 40-tych XX wieku i spopularyzowaną w Stanach Zjednoczonych w drugiej połowie XX wieku.
Terapia Gestalt jest doświadczalnym systemem terapeutycznym, który powstał jako alternatywa dla ówczesnych psychoterapii, które koncentrowały się przede wszystkim na pracy z doświadczeniami i nierozwiązanymi problemami z przeszłości jednostki, począwszy od dzieciństwa.
W przeciwieństwie do nich, terapia Gestalt stara się skupić na teraźniejszości jednostki, na tym, co czuje i myśli, tu i teraz, wybierając użycie pierwszej osoby w odniesieniu do doświadczeń i w ten sposób wprowadzić w życie „realizację”, to znaczy obudzić świadomość jednostki o sobie, swoich działaniach i swoim bycie, kładąc nacisk na kontakt z własnymi emocjami.
Wszystko to w celu, aby człowiek stał się sobą, bardziej kompletny, wolny i niezależny, dla samorealizacji i osobistego wzrostu. W ten sposób celem terapii Gestalt jest przede wszystkim rozwinięcie maksymalnego potencjału osoby.
