Co to jest wychowanie fizyczne:
Wychowanie fizyczne jest dyscypliną, która koncentruje się na różnych ruchach ciała w celu doskonalenia, kontroli i utrzymania zdrowia psychicznego i fizycznego człowieka.
Dyscyplina ta może być postrzegana jako działalność terapeutyczna, edukacyjna, rekreacyjna lub konkurencyjna, która zachęca do współżycia, przyjemności i wspólnoty między uczestnikami.
Wychowanie fizyczne jest obowiązkowym zajęciem zarówno w szkole podstawowej jak i średniej. W wielu krajach instytucje odpowiedzialne za regulację działalności edukacyjnej promują treści programowe, które należy przepracować z uczniami w ciągu roku szkolnego. Dyscyplina ta jest kierowana przez profesjonalistę wykształconego na wyższym kierunku wychowania fizycznego z wiedzą z zakresu nauk biologicznych, zdrowia i ciała ludzkiego.
Wychowanie fizyczne odnosi się również do zestawu zajęć rekreacyjnych, które pomagają jednostce związać się z otaczającym ją środowiskiem, pomagają jej poznać swoje otoczenie społeczne. W tym sensie zachęca się do uprawiania takich aktywności jak taniec, trening funkcjonalny i joga, między innymi, aby poprawić ekspresję ciała i zachęcić do indywidualnego uczestnictwa w swojej społeczności.
Historia wychowania fizycznego
Dzisiaj w wielu szkołach gimnastyka olimpijska jest promowana jako część programu nauczania wychowania fizycznego.
W starożytności Grecy i Rzymianie opracowali systemy kondycji fizycznej, aby być zdolnym do wojny i połączyć mentalność stratega z silnym, zdrowym ciałem.
Jednak to, co dzisiaj znamy jako wychowanie fizyczne, jest dyscypliną, która narodziła się pod koniec XIX wieku w Europie, a konkretnie w krajach takich jak Niemcy, Szwajcaria i Anglia, gdzie zaczęto uprawiać zarówno sporty indywidualne, takie jak pływanie, jazda konna, skoki i lekkoatletyka, jak i sporty grupowe, takie jak zapasy, rugby i piłka nożna.
W XX wieku wiele z tych działań zostało wchłoniętych do formalnego systemu edukacji, stając się dyscypliną na poziomie uniwersyteckim, co pozwoliło na kształcenie specjalistów fizycznych z tytułami nauczycieli lub instruktorów.
Zajęcia wychowania fizycznego
Nauczanie wychowania fizycznego składa się z zestawu strategii nauczania, które wspierają kondycję fizyczną za pomocą działań, które ćwiczą zdolności motoryczne, takie jak równowaga, elastyczność, szybkość, wytrzymałość i siła.
W szkołach podstawowy program nauczania wychowania fizycznego składa się z reguły z trzech części:
- W pierwszej fazie następuje kondycjonowanie fizyczne z indywidualnymi lub grupowymi ćwiczeniami, jak np. bieganie, skakanie lub aerobik.
- W drugiej części wykonywane są rytmiczne i ekspresyjne czynności, jak np. gimnastyka artystyczna.
- W końcowej części okresu szkolnego uprawiane są zazwyczaj sporty grupowe, takie jak koszykówka, piłka nożna lub siatkówka, jako sposób na wzmocnienie wiedzy teoretycznej o anatomii człowieka i zintegrowanie tego, czego nauczono się podczas cyklu nauczania.
Znaczenie wychowania fizycznego
Sporty grupowe, jak np. koszykówka, pomagają wspierać wspólnotę i pracę zespołową.
Wychowanie fizyczne nie tylko pomaga w utrzymaniu zdrowia, ale ma również inne zalety, które czynią z niego ważną dyscyplinę dla integralnego rozwoju jednostki, dlatego też jest ono uważane za istotną część kształcenia edukacyjnego. Do najważniejszych korzyści płynących z wychowania fizycznego należą:
- Zwalcza siedzący tryb życia,
- Zachęca do aktywnego życia,
- Uczy, jak optymalnie wykorzystać wolny czas,
- Poprawia samoocenę,
- Stymuluje pracę zespołową,
- Zwiększa kreatywność i zdolność afektywną,
- Zmniejsza lęk, stres, agresywność i depresję.
Poza tym uczy rozwijać pewne wartości, takie jak tolerancja, szacunek, solidarność i odpowiedzialność.
Patrz również Koszykówka.
Wychowanie fizyczne i zdrowie
Wychowanie fizyczne jest niezbędne dla zdrowia, ponieważ pomaga skorygować postawę, jak również utrzymać kontrolę i równowagę ciała.
Z kolei ćwiczenia fizyczne pomagają zapobiec lub zmniejszyć występowanie problemów zdrowotnych związanych z sercem, regulacją przemiany materii oraz problemami z wagą i mięśniami, przyczyniając się do poprawy jakości życia.
W podpisanej w 1996 roku przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) Karcie Ottawskiej za najważniejsze uznano wspieranie zdrowia w edukacji, pracy i rekreacji w życiu codziennym, aby w ten sposób zapewnić całemu społeczeństwu korzystanie z jego dobrodziejstw.
W dzisiejszych czasach wychowanie fizyczne jest obecne w szkołach, ale stało się również praktyką włączoną do polityki zdrowia publicznego, stąd powszechne jest włączanie ćwiczeń fizycznych do domów kultury, bezpłatnych lub dotowanych przez agencje rządowe imprez lokalnych, itp.
.
W ten sposób, praktyka wychowania fizycznego staje się dostępna dla wrażliwych populacji, osób starszych lub dorosłych w dobrej kondycji fizycznej.
Patrz również Zdrowie.
Wychowanie fizyczne i sport
Wychowanie fizyczne może być postrzegane jako trening uzupełniający dla działań o wysokiej wydajności, takich jak m.in. lekkoatletyka, piłka nożna, pływanie, hokej, koszykówka.
Dlatego tak ważne jest przybliżenie studentom różnych dyscyplin sportowych, aby mogli oni znaleźć tę, w której mogą rozwinąć swój potencjał fizyczny, a po jej rozpoznaniu zdać się na wychowanie fizyczne, aby doskonalić swoje umiejętności współzawodnictwa.
Patrz również Sport.
