Co to jest Wielka Depresja:
Wielki Kryzys lub Wielki Kryzys 1929 roku jest znany jako Wielki Kryzys lub Kryzys 1929 roku. Wielki Kryzys trwał w niektórych krajach przez całe lata 30-te, a w innych do lat 40-tych włącznie, przyczyniając się do wybuchu II Wojny Światowej.
Wielki Kryzys nabrał rozpędu wraz z tak zwanym Crash of '29 lub Czarnym Czwartkiem w Stanach Zjednoczonych Ameryki, który polegał na dramatycznym upadku giełdy nowojorskiej 29 października 1929 roku.
Ten epizod przyniósł nie tylko poważne skurczenie się lokalnej gospodarki, ale w połączeniu z innymi rozwijającymi się problemami międzynarodowymi, wygenerował prawdziwy gospodarczy debat na skalę światową.
W przeciwieństwie do hiperinflacyjnych epizodów z lat 1919-1923, Wielki Kryzys z 1929 roku był kryzysem deflacyjnym.
Powiązane znaczenia:
Patrz również kryzys gospodarczy.
Przyczyny Wielkiego Kryzysu
- Nieudana próba ustabilizowania gospodarki po I wojnie światowej.
- Nieskoordynowany standard złota.
Ograniczenie międzynarodowych pożyczek przez USA.
Nierównowaga gospodarcza między USA a resztą świata.
Nadprodukcja dóbr konsumpcyjnych.
Spekulacje giełdowe i krach '29 roku.
Patrz również Crash of '29 lub Crash of '29.
Skutki Wielkiego Kryzysu
- Dyskredytacja liberalnej ekonomii.
- Najpierw ekstremalne oszczędności i środki restrykcyjne, które utrwaliły błędne koło kryzysu.
- Od 1933 r. działania interwencyjne:
- Model gospodarczy nazistowskich Niemiec.
- Realizacja New Deal w USA. (1933).
- Wysokie stopy bezrobocia.
- Upadek banku.
- Spadek konsumpcji.
- Podział na klasy średnie.
- Kryzys społeczny spowodowany brakiem polityki ochrony dla najbardziej upośledzonych sektorów.
Powstanie reżimów totalitarnych takich jak faszyzm i narodowy socjalizm.
Stagnacja procesu międzynarodowej integracji gospodarczej.
Spadek handlu międzynarodowego.
Porzucenie standardu złota.
Patrz również II wojna światowa.
