Co to jest Tizón:
Znany jest jako tizón średni kij do przypalania.
To znaczy odnosi się do kija drewna, który jest spalany w sektorze lub jest w trakcie spalania. Na przykład: „ognisko ma już wystarczająco dużo tizonów”.W przenośni, tizón jest plamą lub hańbą na sławie lub szacunku . Rozumiane jako czyn lub działanie, które przyniosło jednostce złą sławę, które szkodzi jej otoczeniu społecznemu i wszystkim aspektom jej życia. Przykładowa definicja podana do określenia: „akt korupcji był skazą na jego karierze zawodowej.”
Z drugiej strony, Tizón to termin używany jako nazwisko w niektórych krajach Ameryki Łacińskiej (m.in. Argentyna, Boliwia, Brazylia, Chile, Kolumbia, Meksyk, Wenezuela).
Tizón wcześnie i późno
W rolnictwie Alternaria solani jest gatunkiem grzyba, który wywołuje w uprawach ziemniaków chorobę zwaną wczesną zarazą, która dotyka liści roślin.
Ten grzyb generuje plamy na łodygach i liściach, powodując szkody, które kończą się gniciem bulwy.
Z drugiej strony, hytophthora infestans, powoduje późną zarazę. Jest to rodzaj pasożyta, który niszczy pomidory, ziemniaki i inne uprawy przeznaczone do spożycia przez ludzi.
Oba rozprzestrzeniają się przez wiatr. Na ten problem nie ma żadnego leczenia jako takiego, tylko pewne zalecenia w celu zapobiegania lub zwalczania szkodnika, takie jak stosowanie środków grzybobójczych i czyszczenie gleby, szczególnie w drugim przypadku, ponieważ zaraza późna jest spowodowana hibernacją zarodników w zainfekowanych bulwach, szczególnie tych znalezionych w glebie z poprzedniego roku zbiorów, i rozprzestrzenia się w ciepłych i wilgotnych warunkach klimatycznych.
Zaraza i lina
W dziedzinie architektury istnieją różne sposoby rozmieszczenia materiałów budowlanych.
W tym sensie „a soga” to ułożenie klocków poziomo, to znaczy, że najdłuższa część jest tą, która jest widoczna (wymiar długości). Z drugiej strony, „a tizón” to ułożenie klocków na krótszym boku (wymiar szerokości).
Stosuje się jednak również kombinację obu „a soga y tizón”, w której układ klocków jest naprzemienny, jeden na dłuższym, a drugi na krótszym boku. Jest to technika szeroko stosowana w architekturze hispano-muzułmańskiej.