Co to jest składnia:
Składnia jest częścią gramatyki, która bada, w jaki sposób słowa są łączone i powiązane w celu utworzenia większych sekwencji, takich jak składnie i zdania, jak również funkcje, które w nich pełnią.
Słowo składnia pochodzi od łacińskiego syntaxis, a to z kolei od greckiego σύνταξις , i oznacza ʽorderʼ, 'koordynować'.
Niektóre słowa, które mogą być użyte synonimicznie to: budować, układać, łączyć, gromadzić.
Składnia bada, jak zbudowane są typy zdań według kolejności i sposobu, w jaki słowa są powiązane w zdaniu lub zdaniach, aby wyrazić treść dyskursu lub koncepcji w sposób jasny i spójny.
Główną funkcją składni jest analiza prawidłowej kolejności słów tak, aby frazy, zdania, teksty i idee zostały wyrażone w prawidłowy sposób w celu przekazania wiadomości, która ma być przekazana.
Powiązane znaczenia:
Dlatego składnia jest nauką, która jest przeprowadzana we wszystkich językach, aby zbadać prawidłową kolejność słów i zdefiniować reguły gramatyczne, które muszą być przestrzegane, aby ludzie mogli wyrazić swoje idee.
Z drugiej strony, w dziedzinie informatyki składnia odnosi się do zbioru reguł, które ustalają, jak powinny być ułożone symbole, które tworzą język programowania lub instrukcję wykonywalną komputera.
Patrz również:
- Gramatyka.
- Solecyzm.
Przykłady składni
Jako przykład można podać następujące zdanie: ʽPies zjada stekʼ.
W tym zdaniu można wyróżnić dwie zasadnicze części: syntagma nominalna podmiot 'Pies' i syntagma predykatowa 'je stek'.
W pierwszej części występuje determinator, którym jest partykuła 'the', która zgadza się pod względem płci i liczby z jądrem syntagmy nominalnej , 'pies'. Jest to bardzo ważna zasada w gramatyce, artykuł musi zawsze zgadzać się pod względem płci i liczby z rzeczownikiem lub dopełniaczem, który po nim następuje.
Jądrem jest czasownik 'jeść', który jest odmieniany w czasie teraźniejszym wskazującym, w trzeciej osobie liczby pojedynczej, w porozumieniu z podmiotem zdania.
W obrębie tej syntagmy znajduje się również obiekt bezpośredni 'stek'. Składa się z przedimka nieokreślonego „a” i rzeczownika „stek”, oba w formie liczby pojedynczej męskiej.
W przypadku braku zestawu reguł gramatycznych kształtujących składnię, nie byłoby możliwe sparsowanie powyższego zdania, ponieważ jego szyk wyrazów byłby nieprawidłowy. Na przykład: ʽStek, który zjada piesʼ.
Patrz również:
- Syntagma.
- Rzeczownik.
