Co to jest Quien canta sus males espanta:
„Quien canta sus males espanta” to popularne powiedzenie pochodzenia hiszpańskiego, związane z pozytywnym nastawieniem, które ludzie powinni mieć lub mają przed nieszczęściem, które ich otacza.
Powiedzenie to jest przywoływane, gdy jednostka jest pogrążona w serii problemów lub trudności, które wydają się nie mieć natychmiastowego rozwiązania, których emocjonalny ciężar może zostać odciążony poprzez śpiew i cieszenie się możliwościami, które pośród wszystkiego oferuje życie.
Jeżeli zdanie to wypowie osoba trzecia, to zostanie ono zinterpretowane jako rada dla strapionych. Byłoby to, w tym przypadku, wezwanie do dobrego usposobienia.
Jeżeli to zdanie zostanie przywołane przez osobę dotkniętą, to będzie to sposób na usprawiedliwienie konieczności rozładowania tych napięć, których nie da się rozwiązać.
W tym powiedzeniu śpiew ma sens bycia zabawianym, cieszenia się, dobrej zabawy, ponieważ jest to jedna z najbardziej wyzwalających rozrywek, która łączy aktywność fizyczną i emocjonalną. Dlatego powiedzenie to nawołuje za pomocą tego obrazu do rozproszenia się wśród trudności, aby odczuć, że utrapienia są mniejsze.
Kto wyśpiewuje swoje nieszczęścia, jest jednocześnie przysłowiem, które zaprasza nas, abyśmy przestali obwiniać nieszczęścia.
Niektóre warianty tego powiedzenia to: „Quien canta olvida sus penas”, „Quien canta su mal espanta” i „Quien canta sus penas espanta”.
Powiedzenie to jest przywołane w pierwszej części 22 rozdziału Don Kichota z Manczy . Zobaczmy:
– No, jak”, powiedział Don Kichot, „bo muzycy i śpiewacy też idą na galery?
-Tak, proszę pana”, odpowiedział niewolnik z kambuza, „nie ma nic gorszego niż śpiewanie w pośpiechu.
-Słyszałem już, jak to się mówi”, powiedział Don Kichot, „że ten, kto śpiewa, oddala swoje zło.
-Tutaj jest na odwrót”, powiedział niewolnik z galery, „że ten, kto raz śpiewa, płacze przez całe życie.
-Nie rozumiem,” powiedział Don Kichot.
Zobacz także: 15 powiedzeń o życiu do przemyślenia.
