Czym jest niewierność:
Niewierność to brak wierności, którą ktoś okazuje czemuś lub komuś, wierze lub doktrynie . Słowo, jako takie, pochodzi od łacińskiego infidelĭtas , infidelĭtātis .
Niewierność oznacza brak stałości lub wytrwałości, czy to w uczuciach, ideach, obowiązkach, czy zobowiązaniach.
O niewierności w związkach miłosnych możemy mówić na przykład wtedy, gdy jedna z dwóch zaangażowanych osób łamie zobowiązanie wyłączności pary, ustanowione przez wzajemne porozumienie (nieformalnie) lub przez małżeństwo (formalnie), utrzymując okazjonalnie lub stale związek z osobą spoza pary.
Niewierność wobec partnera oznacza zatem zerwanie paktu uczuciowego, na którym opiera się związek pary, i jest uważana za poważną winę; oskarżana o zdradę, nielojalność, oszustwo, a nawet upokorzenie. Przeciwieństwem niewierności jest wierność.
Patrz również wierność.
Powiązane znaczenia:
Niewierność jest konwencją kulturową, która opiera się na zestawie wartości i przekonań, które definiują, co w danym społeczeństwie uważane jest za „niewierne zachowanie”, a nawet mogą się różnić w zależności od tego, czy sprawcą jest mężczyzna czy kobieta.
W zachodniej kulturze , generalnie rządzonej przez schemat wartości judeochrześcijańskich, monogamiczne zachowanie jest ustanowione jako normalne, poza którym popełnia się niewierność.
W kulturach wschodnich , takich jak kultura islamska lub niektóre kultury afrykańskie, poligamia jest jednak dozwolona dla mężczyzn, tak że posiadanie kilku żon jest dopuszczalne przez społeczeństwo i jest akceptowane przez pozostałe żony.
Jednak w naszej kulturze niewierność jest uważana za naruszenie samych podstaw związku miłosnego lub małżeńskiego . Jest to uważane za atak przeciwko instytucji rodziny i jest faktem otwarcie odrzucanym, dlatego niewierność zawsze stara się utrzymać w tajemnicy.
Niewierność można przedstawić zasadniczo na dwa sposoby:
- Niewierność seksualna , której podstawą jest pociąg fizyczny i stosunek seksualny, oraz
- Niewierność emocjonalna , gdzie zaangażowane są uczucia, ale niekoniecznie dochodzi do kontaktu seksualnego.
Przyczyny niewierności są różnorodne. Mogą one być związane z niezadowoleniem seksualnym, nudą, potrzebą przeżywania nowych emocji, poszukiwaniem nowości, narcyzmem, zemstą, wypadnięciem z miłości, niezadowoleniem emocjonalnym, problemami komunikacyjnymi z partnerem, jako reakcja na kryzys itp.
Niewierność jest jedną z głównych przyczyn rozwodów w naszych współczesnych społeczeństwach. Może to mieć niszczące emocjonalne i psychologiczne konsekwencje dla zaangażowanych osób, szczególnie dla tego, kto padł ofiarą oszustwa.
Patrz również Rozwód i zdrada.
Należy również zauważyć, że niewierność może wystąpić w różnych dziedzinach życia, nie tylko w miłości, ale również w moralnym zaangażowaniu w przekonania religijne, takie jak katolicyzm lub islam.
Niewierność według Biblii
Niewierność, określana w Biblii jako cudzołóstwo, to czyn, w którym mężczyzna lub kobieta utrzymuje stosunki z inną osobą niż ta, z którą jest w związku małżeńskim.
Biblia przedstawia to jako czyn haniebny, który zmusza do ukrycia się: „Oko cudzołożnika czeka na zmrok, mówiąc: 'Żadne oko mnie nie zobaczy, a on ukrywa swoją twarz'” ( Hiob , 24: 15).
Biblia potępia niewierność, kiedy w Księdze Kapłańskiej (18: 20-22) wyraźnie mówi, że spanie z osobą inną niż współmałżonek jest obrzydliwością w oczach Boga.
I ostrzega przed karą nałożoną na cudzołożnika w prawie, które Pan dał narodowi izraelskiemu: „Bo każdy, kto czyni którąkolwiek z tych obrzydliwości, ci ludzie, którzy je czynią, zostaną odcięci spośród swego ludu (
Księga Kapłańska , 18: 29)Niewierność jest więc z punktu widzenia religii chrześcijańskiej złamaniem obietnicy, która została złożona przed Bogiem w momencie zawarcia małżeństwa.
Patrz również Antywaloryzm.
