Co to jest Mío:
Mój jest przymiotnikiem dzierżawczym w pierwszej osobie liczby pojedynczej, który wskazuje, że coś jest, należy do, odnosi się lub jest związane z osobą mówiącą lub piszącą . Słowo to pochodzi od łacińskiego meus .
Jest on zawsze używany po rzeczowniku: moja miłość, mój dom, mój ojciec. Jeśli jest umieszczony przed rzeczownikiem, jest apokopijny w mój : moja miłość, mój dom, mój ojciec.
Jego męska liczba pojedyncza to mío, a żeńska to mía. W liczbie mnogiej, w rodzaju męskim i żeńskim są odpowiednio míos i mías: queridas mías, amigos míos.
Wyrażenie „los míos” , używane jako rzeczownik w liczbie mnogiej, z rodzajnikiem określonym, jest używane w odniesieniu do rodziny, grupy lub kolektywu, do których należy osoba mówiąca lub pisząca i do których ma poczucie przynależności. Na przykład: „Miałem wspaniały wieczór w towarzystwie mojej rodziny i przyjaciół”.
Moja , z drugiej strony, odnosi się do korzystnej lub stosownej okazji do zrobienia czegoś z punktu widzenia mówiącego lub piszącego: „Wreszcie nadeszła moja, powiedział proboszcz odnosząc się do okazji do rozmowy z gubernatorem”.
Lo mío , z drugiej strony, odnosi się do działalności lub zawodu, w którym osoba, która mówi jest dobra lub w którym się doskonali: „Moją rzeczą zawsze była medycyna”.
W języku angielskim może być tłumaczone na różne sposoby w zależności od kontekstu: jako mine : ” a friend of mine ” (przyjaciel mojego przyjaciela); jako dear : ” dear sir ” (mój panie); jak my : ” good bye, my friend ” (do widzenia, mój przyjacielu).
Czy to się pisze mio czy mío?
Poprawnym sposobem zapisu tego zaimka dzierżawczego jest mío , z graficznym akcentem na i . Forma mio odpowiada wtrąceniu używanemu do nawoływania kotów lub trzeciej osobie liczby pojedynczej czasu przeszłego doskonałego trybu oznajmującego czasownika miar , równoważnego miauczeniu. Na przykład: „Mój, mój, kotku! Proszę przyjść tutaj. Czy słyszał Pan to? Kot mio, on musi być tutaj w pobliżu”.
