Znaczenie Essay (Co to jest, pojęcie i definicja) – Znaczenia

Co to jest esej:

Esej jest rodzajem tekstu pisanego prozą, w którym autor naświetla, analizuje i bada za pomocą różnych argumentów dany temat, w celu ustalenia stanowiska w tej sprawie, stosując własny styl argumentacyjny. W tym sensie esej charakteryzuje się tym, że jest propozycją refleksji, analizy i oceny, która jest zbudowana w klasyczny sposób ze wstępu, rozwinięcia i zakończenia.

Esej może być również testem lub doświadczeniem, które wykonuje się z jakiejś czynności lub zadania, aby udoskonalić jego wykonanie lub sprawdzić hipotezę.

Słowo test pochodzi z łacińskiego exagĭum , co oznacza „wagę” lub „czynność ważenia czegoś”. W ten sposób odnosi się również do zadania określenia proporcji i wagi metali w wydobywanej rudzie metalicznej przed jej oczyszczeniem.

Cechy charakterystyczne analizy

• Oferuje swobodę w wyborze tematu, podejścia i stylu.
• Długość jest różna w zależności od rodzaju eseju. Są one jednak z reguły krótsze niż praca naukowa.
• Są one demaskatorskie, ponieważ wymagają jasnego i zwięzłego wyjaśnienia idei, które je motywują.
• Są one argumentacyjne w tym sensie, że dostarczają powodów, które dowodzą prawdopodobieństwa hipotez, którymi zajmuje się autor.
• Są one refleksyjne w tym sensie, że nie pretendują do zaoferowania rozstrzygających wyników, lecz dostarczają elementów do refleksji na dany temat.
• Ich celem jest rozgraniczenie określonego punktu widzenia.
• Chociaż ma on podstawową strukturę, można go dostosować do potrzeb eseisty.

(tixagag_4) Analiza może opierać się na metodzie indukcyjnej lub dedukcyjnej, to znaczy od ogółu do szczegółu lub od ogółu do szczegółu.

Proszę spojrzeć również na charakterystykę eseju.

Części eseju

• Wstęp : odnosi się do części wstępnej tekstu, która zapowiada temat, który ma zostać omówiony, jak również motywacje autora.

(tixagag_4) Rozwój : odpowiada szczegółowemu przedstawieniu argumentów, odniesień, analizie i krytycznej refleksji na temat.

• Konkluzja : Po rozważaniach dokonanych w rozwinięciu, autor eksponuje wnioski, do których doszedł, definiując i uprawomocniając swój punkt widzenia.

Rodzaje esejów

Klasyfikacja esejów nie jest zazwyczaj prosta ze względu na swobodę, która charakteryzuje ten gatunek w zakresie formy, stylu i tematów. Można jednak wyróżnić następujące podstawowe typy: eseje literackie i eseje akademicko-naukowe.

Esej literacki

Esej literacki to proza, w której autor rozwija swoje idee na dany temat, ale w przeciwieństwie do esejów akademicko-naukowych esej literacki dodaje cel estetyczny .

W związku z tym esej literacki nie wymaga aparatu naukowego monografii akademickiej lub naukowej. Wymaga jednak oryginalności, staranności językowej i formalnego piękna, czyli staranności w literackim

stylu.

Na przykład

• Esej O kanibalach , autor Michel de Montaigne (ojciec gatunku eseju).
• Esej Labirynt samotności , autor Octavio Paz.

Esej akademicki

Odpowiada ekspozycji i argumentacji na temat interesujący dla społeczności akademickiej, w logicznym porządku dyskursywnym i na podstawie bibliograficznej. W esejach akademickich należy zawsze podawać źródła, z których się korzystało (bibliografia i inne źródła).

Jako narzędzie dydaktyczne esej akademicki służy do oceny i ewaluacji studentów pod względem ich obchodzenia się ze źródłami, znajomości tematu oraz zdolności do argumentacji i krytyki. Chociaż eseje akademickie nie mają celów estetycznych, to jednak nie stoją w sprzeczności z poszukiwaniem dyskursywnej elegancji.

Dla doświadczonych badaczy eseje akademickie funkcjonują jako wstępne ćwiczenia, aby sprawdzić zakres i granice pomysłu lub projektu badawczego (np. pracy magisterskiej lub doktorskiej).

Na przykład

• Esej The Perpetual Orgy: Flaubert and Madame Bovary , autor Mario Vargas Llosa.

Esej Kultura popularna: od epiki do symulakrum , autor: Néstor García Canclini.

Ponieważ eseje akademickie wymagają metody i udowodnienia obchodzenia się ze źródłami, można je również nazwać esejami naukowymi. Jednak w najczęstszym użyciu termin „esej naukowy” odnosi się zazwyczaj do esejów, których tematem jest nauka. Zobaczmy.

Esej naukowy

Jest to tekst argumentacyjny przeznaczony do rozważań na tematy naukowe, który z tego powodu wymaga rygorystyczności zarówno w przedstawionych danych, jak i w analizie informacji. W przeciwieństwie do eseju literackiego, esej naukowy nie ma celu estetycznego, lecz zapewnienie skutecznego przekazania przesłanek.

Eseje naukowe są zazwyczaj argumentowane w świetle odniesień do teorii, eksperymentów, tabel itp., które służą do ekspozycji hipotezy lub obalenia w debacie. Podobnie jak eseje akademickie w ogóle, eseje naukowe wymagają przedstawienia bibliografii lub źródeł odniesienia.

Na przykład

• Esej Równania pola grawitacji , autor: Albert Einstein.

Patrz również:

• Tekst argumentacyjny.
• Tekst eksponujący.

Kroki do napisania eseju

Dla tych, którzy chcą wiedzieć, jak napisać esej, oto kilka przydatnych kroków i wskazówek.

1. Proszę wybrać swój temat. Im wyraźniej zdefiniowane, tym lepiej.
2. Jeżeli jest to esej akademicki, proszę zidentyfikować i sprawdzić istotne źródła na ten temat.
3. Burza mózgów na temat tego, co chcemy powiedzieć. Innymi słowy, przelać na kartkę papieru wszystkie pomysły, które mamy w głowie związane z danym tematem, nie zwracając uwagi na kolejność.
4. Proszę uporządkować te pomysły w formie konspektu według spójnej struktury dyskursywnej.
5. Na podstawie wstępnego konspektu proszę opracować konspekt. Jeśli konieczna jest regulacja, proszę to zrobić swobodnie.
6. Proszę odłożyć projekt na dzień lub dwa i wrócić do niego, aby go poprawić i ulepszyć.
7. Wyczyścić projekt.

Próby w muzyce, teatrze i tańcu

Próba jako metoda stosowana jest zazwyczaj w sztukach scenicznych, takich jak teatr, muzyka lub taniec, w celu skorygowania ewentualnych błędów przed ostateczną prezentacją dzieła przed publicznością.

Próba w nauce

W nauce test to badanie lub analiza przeprowadzona w eksperymencie w celu sprawdzenia, czy początkowo postawiona hipoteza jest prawidłowa. Nie należy go mylić z esejem naukowym jako gatunkiem literackim.

Patrz również Eksperyment.

Próba i błąd

Ponieważ metodą prób i błędów nazywa się metodę testowania w celu uzyskania empirycznej wiedzy o tym, jak coś działa.

Przy tym sposobie postępowania dąży się do rozwiązania konkretnych problemów poprzez wypróbowanie różnych alternatyw. Jeśli jeden z nich nie działa, wyrzuca go Pan i próbuje innego, aż znajdzie Pan ten właściwy.

W tym sensie jest to niezbędna metoda do znajdowania rozwiązań lub korygowania i ulepszania zadań lub procesów. Jako taki znajduje szerokie zastosowanie w technice, farmakologii i ogólnie w naukach ścisłych.