Co to jest demagogia:
Demagogia to starogrecki termin, który pochodzi od dwóch greckich słów: δῆμος dēmos , co oznacza ludzie i ἄγειν agein , co oznacza prowadzić , a więc demagogia oznacza sztukę, strategię lub władzę prowadzenia ludzi .
Jest to forma działania politycznego , w której istnieje wyraźny interes, aby manipulować lub przypodobać się masom , łącznie z ideologiami, ustępstwami, pochlebstwami i obietnicami, które najprawdopodobniej nie zostaną zrealizowane, nawet przy pominięciu i niepełnych informacjach, udając jedynie zdobycie władzy politycznej poprzez uzyskanie poparcia i przychylności ludzi.
Słowo to pierwotnie nie miało pejoratywnego znaczenia , a demagogami byli zwolennicy demokracji, jak Solon i Demostenes. Jednak termin ten ewoluował i rozwinął się na poziomie semantyki po śmierci Peryklesa, kiedy pojawili się nowi przywódcy, którzy byli bardzo krytykowani za swój sposób uprawiania polityki.
Przemówienie demagogiczne jest na przykład przemówieniem w kampanii wyborczej, w którym wykorzystuje się potężne umiejętności komunikacyjne, aby przekazać społeczeństwu to, co chce ono usłyszeć, aby zdobyć głosy. Z tego powodu dzisiaj mówi się, że demagog to osoba, zazwyczaj polityk, która mówi rzeczy tylko po to, aby przypodobać się ludziom, ponieważ obietnice nie są dotrzymywane .
Mówiąc obrazowo, demagogia to praktyka, celowa manipulacja przez tych, którzy udają pokorę lub uczciwość, aby zdobyć niejasne względy i zjednać sobie kogoś, wyrażając publicznie swoje idee i swoje opinie za pomocą dobrze brzmiących argumentów, które rzekomo będą miłe dla słuchających, ale w rzeczywistości manipulują uczuciami, emocjami i wolą ludzi za pomocą fałszu i kłamstw.
Inną formą demagogii jest, gdy jednostka zwiększa swoją wartość w celu zdobycia uznania lub podziwu innych. Abraham Lincoln opisuje demagogię następującym zdaniem:
” Demagogia jest umiejętnością ubierania drobnych idei w wielkie słowa „.
Patrz również Populizm.
Demagogia Arystotelesa
W książce Polityka Arystoteles definiuje demagogię jako zepsucie demokracji , tak jak tyrania odpowiadała zepsuciu monarchii. Nawet dobry król może stać się tyranem, jeśli pochlebstwa jego sług sprawią, że będzie on myślał tylko o sobie, a nie o swoim narodzie.
nadmierne pochwały dworzan mogą sprawić, że król będzie myślał, że tylko jego dobro jest ważne. W ten sposób król stał się skorumpowany, ale nie tylko: manipulowali nim dla korzyści samych pochlebców.
Tak samo dzisiaj demokracja jest zepsuta dzięki demagogii , kiedy niektóre elementy klasy politycznej (porównywalne z dawnymi dworzanami), które powinny służyć suwerenności narodu, stosują strategie, aby go oszukać, składając obietnice, które nigdy nie zostaną spełnione, a wszystko dla własnej korzyści.
