Co to jest wodór:
Wodór jest najobficiej występującym pierwiastkiem we wszechświecie. Jest najmniejszą znaną cząsteczką i nie należy do żadnej z grup układu okresowego .
Słowo wodór wywodzi się z greckiego związku hydro , który oznacza „wodę” i genos , który odnosi się do „generatora”.
Wodór w czystej postaci jest na Ziemi bardzo rzadki z powodu działania grawitacji, która nie pozwala mu zachować stabilności, dlatego jest on zawsze związany z innym pierwiastkiem, jak na przykład z tlenem wytwarzającym wodę (H2O), z azotem wytwarzającym amoniak (NH3) lub z węglem wytwarzającym metan (CH4).
Wodór jest powszechnie stosowany jako nadtlenek wodoru, lub nadtlenek wodoru, który służy jako środek bakteriobójczy do zabijania organizmów chorobotwórczych poprzez utlenianie.
Patrz również Utlenianie.
Wodór jest jedynym pierwiastkiem, którego trzy najczęściej występujące izotopy otrzymały różne nazwy: prot, gdy ma jeden proton, deuter, gdy ma jeden proton i jeden neutron oraz tryt, gdy ma jeden proton i dwa neutrony.
Izotopy to atomy, które mają taką samą liczbę protonów, ale różną liczbę neutronów. Wodór na Ziemi występuje głównie w postaci protium.
Wodór w układzie okresowym
Wodór jest pierwszym pierwiastkiem w układzie okresowym i nie należy do żadnej z pozostałych grup. Jego symbolem atomowym jest H, a jego liczba atomowa wynosi jeden, co oznacza ilość wzorców w jądrze.
Masa atomowa lub średnia masa atomu wodoru wynosi 1,00794, a stan, w którym znajduje się on w temperaturze pokojowej jest gazowy, którego cząsteczki mają prędkość przemiany, która nie pozwala na stabilność w atmosferze.
Cykl wodorowy
Ponieważ wodór występuje w większej ilości na Ziemi w postaci wody, przechodzi on ten sam cykl, przechodząc ze stanu ciekłego, stałego i gazowego. Etapy cyklu przemian to: parowanie, kondensacja, opady, krzepnięcie, infiltracja i spływ.
Patrz również Cykl wodny.
Właściwości wodoru
Wodór został odkryty w 1671 roku przez Roberta Boyle'a, kiedy to w jego eksperymentach z żelazem i kwasem został uwolniony jako gaz. Jako pierwiastek stał się znany dopiero w 1766 roku zidentyfikowany przez Henry'ego Cavendisha.
Wodór jest najmniejszą znaną cząsteczką i w przestrzeni kosmicznej jest w stanie wytworzyć dużą ilość energii poprzez fuzje ze swoimi atomami wytwarzającymi hel (He). Naukowcy starają się odtworzyć tę fuzję wodorową na Ziemi, aby wytworzyć naturalną energię, ale jej moc została również wykorzystana do produkcji broni, takiej jak bomba wodorowa.
Patrz również Fusion.
