Czym są plemiona miejskie:
Wyrażenie „miejskie plemiona” odnosi się do grup jednostek, zazwyczaj młodych ludzi, zorganizowanych w gangi lub gangi miejskie, które dzielą uniwersum wspólnych interesów sprzecznych z wartościami kulturowymi znormalizowanego społeczeństwa, poprzez specyficzne dla nich kody i zachowania: slang, ubiór, odniesienia kulturowe, styl życia, codzienne zwyczaje i ideologię.
Pojęcie to powstało w połowie XX wieku, z teoretyzowania kontrkultur i subkultur . Plemiona miejskie celowo dążą do odróżnienia się od dominującego porządku społecznego i kwestionują kody kulturowe jako mechanizm buntu. Dlatego nie jest zaskakujące, że niektóre miejskie plemiona przyjmują niewłaściwe zachowania z punktu widzenia ustalonego porządku.
To, co czyni te gangi „plemiennymi”, to fakt, że mają one wspólną świadomość grupową i poczucie przynależności do grupy, która jest odpowiednio skodyfikowana. Różnią się one jednak od tego pojęcia tym, że nie tworzą stabilnych tradycji ani nie roszczą sobie prawa do hegemonii kulturowej. Z tego powodu są one zazwyczaj postrzegane jako zjawisko młodzieżowe.
Jednak jedną z widocznych sprzeczności w plemionach miejskich jest akceptacja stereotypowej tożsamości , często skonstruowanej na podstawie mediów. Oznacza to zatem, że ponad poszukiwaniem tożsamości przeważa poczucie przynależności .
Dlatego plemiona miejskie zaspokajają przede wszystkim afektywną potrzebę jednostek, które je tworzą, co ułatwia ich włączenie do ideologii i stylu życia poprzez emocjonalne przyleganie. Stąd niektóre plemiona miejskie wywodzą się z gangów o nieuzasadnionych zachowaniach agresywnych, jak w przypadku skinheadów .
Patrz również kontrkultura.
Plemiona miejskie reprezentują specyficzne sektory subkultur, jak np. hipisi, punki, gothowie, psychodeliki, emo, gracze, reggaetonerzy, raperzy, skinheadzi, wśród wielu innych.
Pojęcie urban tibu ma swój początek w ruchach, które powstały na początku lat 60-tych XX wieku, znanych również jako underground .
