Znaczenie Urban (Co to jest, Pojęcie i Definicja) – Znaczenia

Co to jest Urban:

Miejski jest przymiotnikiem używanym do wskazania czegoś, co dotyczy lub odnosi się do miasta. Słowo, jako takie, pochodzi od łacińskiego słowa urbānus .

Niektóre cechy charakterystyczne obszarów miejskich to duża liczba ludności, duża gęstość zaludnienia i przeważnie działalność w drugorzędnym i trzeciorzędnym sektorze gospodarki, tzn. w przemyśle, handlu i usługach.

Podobnie, przestrzenie miejskie posiadają kompleksową infrastrukturę do świadczenia usług, takich jak woda, elektryczność, transport i komunikacja.

Krajobraz miejski , z drugiej strony, wyróżnia się przewagą pionowych konstrukcji zarówno mieszkaniowych, jak i roboczych, jak również skomplikowanymi systemami komunikacji drogowej, co wyjaśnia, dlaczego w jego konfiguracji beton i asfalt przeważają nad terenami zielonymi.

Obecnie rozrost przestrzeni miejskiej jest stanem właściwym dla miast o intensywnej aktywności gospodarczej, które przyciągają coraz więcej ludzi. Doprowadziło to do ich rozszerzenia o inne skupiska ludności, które są zintegrowane w sposób harmonijny i funkcjonalny w ramach schematu rozwoju urbanistycznego .

Wszystko to oznacza, że mają one wspólne wydajne systemy komunikacji drogowej, które ułatwiają codzienne migracje siły roboczej. W tym sensie, kiedy przestrzeń miejska powiększa się do tego stopnia, że posiada na swoim obszarze zespół miast lub miasteczek ściśle powiązanych i spójnych z główną osią miejską, możemy mówić o obszarze metropolitalnym .

Jeśli Pan chce, może Pan również zapoznać się z naszym artykułem na temat miasta.

Z drugiej strony, słowo miejski jest również używane jako synonim dla uprzejmy , uważny lub uprzejmy , aby odnieść się do typu osoby, która przestrzega dobrych manier w kontaktach z innymi.

Miejskie i wiejskie

Pojęcie wiejski jest używane jako przeciwieństwo miejski . Jako takie, wiejskie jest to, co jest właściwe lub odnosi się do wsi, zarówno do sposobu życia, jak i do właściwych mu zawodów.

Z drugiej strony, wiejski może odnosić się również do mniej gęstych osiedli z mniejszą liczbą mieszkańców w porównaniu do osiedli miejskich. Ich ludność poświęca się w większości działalności w sektorze pierwotnym, takim jak hodowla, rolnictwo, wydobycie surowców itp. Cechy charakterystyczne obszaru wiejskiego to przeważnie wiejski krajobraz, z dużą ilością terenów zielonych i obszarów dzikich.

Patrz również Konurbacja.

Miejskie i podmiejskie

Jako podmiejska odnosi się do przestrzeni, która nie jest w pełni związana z samym obszarem miejskim, lecz znajduje się na jego obrzeżach lub peryferiach, mimo że jej mieszkańcy są pod wieloma względami zależni od osi miejskiej.

W ten sposób podmiejskie może odnosić się do dwóch rodzajów osiedli ludności znajdujących się na obrzeżach miast. W pierwszej kolejności odnosi się do typu planowanej zabudowy miejskiej , składającej się z reguły z domów jednorodzinnych, wyposażonych we wszystkie podstawowe usługi i z wydajnym systemem dróg, który komunikuje się z główną osią urbanistyczną obszaru. W związku z tym jest on zamieszkiwany głównie przez ludność klasy średniej, która stanowi ważną część siły roboczej miasta. Ten rodzaj skupiska ludności znany jest również jako miasto akademików lub miasto satelickie.

Z drugiej strony istnieje również w języku hiszpańskim pojęcie przedmieścia jako improwizowanej osady ludności, z ograniczonym dostępem do usług i wadliwymi systemami komunikacji drogowej, zamieszkałej głównie przez ludzi o ograniczonych zasobach. W tym sensie nawiązuje do pasa biedy lub strefy marginalnej.

Marginalna przestrzeń miejska

Jako marginalny kontekst miejski jest tym sektorem przestrzeni miejskiej, który obejmuje strefy peryferyjne , znajdujące się na miejskich obrzeżach, a tym samym daleko od centralnego obszaru miasta. W związku z tym, jego populacja składa się z ludzi żyjących w ubóstwie. Niektóre cechy charakterystyczne tych sektorów to ograniczony dostęp do podstawowych usług (takich jak elektryczność i woda), skąpe lub wadliwe systemy komunikacji drogowej, jak również brak infrastruktury dla usług zdrowotnych lub edukacyjnych, a także sytuacja ogólnego zaniechania w zakresie bezpieczeństwa obywateli. Tego typu przestrzenie znane są również jako pasy biedy lub nędzy.