Co to jest muzyka klasyczna:
Muzyka klasyczna odnosi się do kompozycji muzycznych, które obejmują okres zwany muzycznym klasycyzmem, znajdujący się pomiędzy latami 1750 a 1820 .
Termin muzyka klasyczna został zdefiniowany przez muzykologów wraz ze śmiercią niemieckiego kompozytora Johanna Sebastiana Bacha (1685-1750), który reprezentował okres baroku obejmujący lata 1600 do 1750.
Muzyka klasyczna narodziła się jako sposób na zerwanie z surowymi regułami muzyki barokowej, które charakteryzowały się poziomą strukturą, gdzie kilka melodii nakładało się na siebie w tym samym czasie.
Muzyka klasyczna odróżnia się od poprzedniego okresu kompozycjami mniej ciężkimi przez fakt posiadania tylko jednej głównej melodii, która prowadziła wszystkie instrumenty. Dzięki temu utrzymuje ten sam rytm w następstwie pionowo ułożonych akordów zwanych homofonią.
Jednym z pierwszych kompozytorów muzyki klasycznej był Austriak Joseph Haydn (1732-1809), który zasłynął przede wszystkim ze swojej I Symfonii D-dur. Inni dwaj wielcy kompozytorzy, którzy charakteryzują ten okres to:
- Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791): Wesele Figara, Serenada nr 13, Czarodziejski flet
- Ludwig van Beethoven (1770-1827): V Symfonia c-moll, Dla Elizy, IX Symfonia d-moll.
W klasycyzmie muzycznym powstają również trzy rodzaje kompozycji muzycznych:
- Sonata: muzyka napisana na kilka instrumentów.
- Symfonia: muzyka, która ma być wykonywana przez orkiestrę.
Koncert: kompozycja na orkiestrę grana przez kilka instrumentów.
W historii muzyki okres klasyczny to ten, który obejmuje barok (1600-1750), klasycyzm (1750-1820) i romantyzm (1820-1910), co może prowadzić do pomyłki polegającej na myleniu wszystkich produktów tych trzech okresów jako muzyki klasycznej.
Mimo, że użycie muzyki klasycznej dla tych trzech okresów nie jest dokładne, to nie jest uważane za błędne, ponieważ, muzyka klasyczna jest popularnie określana jako synonim muzyki uczonej, akademickiej lub kulturalnej , która obejmuje cały okres klasyczny aż do okresu współczesnego.