Znaczenie Jahwe (Co to jest, Pojęcie & Definicja) – Znaczenia
Czym jest Jahwe:
Jahwe to jedno z imion Boga w Biblii w tradycji judeochrześcijańskiej.
Etymologicznie , słowo to pochodzi od hebrajskiego Tetragrammatonu YHVH , złożonego z czterech hebrajskich spółgłosek (odpowiednio: iod, hei, vav, hei).
W rzeczywistości w Exodus , kiedy Mojżesz pyta Boga, jakie jest jego prawdziwe imię, hebrajska transkrypcja odpowiedzi brzmi YHVH, co zostało oddane do tłumaczenia „Jestem, który jestem” ( Exodus, 3: 14). Tak więc to byłoby również imieniem, które Bóg nadaje sobie , jego świętym imieniem.
Jednak to nazwisko, pisane z czterema spółgłoskami, jest dzisiaj problemem do wymówienia. Ale dlaczego tak jest?
Okazuje się, że w starożytnym języku hebrajskim samogłoski słów nie były zapisywane, tylko spółgłoski, więc ludzie musieli wiedzieć, z pamięci lub z tradycji, którymi samogłoskami muszą uzupełnić wymowę.
Pierwotna wymowa tego słowa nie mogła jednak do nas dotrzeć, ponieważ Żydom nie wolno było wymawiać prawdziwego imienia Boga. Dlatego z szacunku, aby uniknąć jego wymowy, ludzie czytając święte teksty lub odnosząc się do Boga, mówili Adonay (co oznacza „Pan”).
Patrz również:
Adonay
Bóg
W ten sposób setki lat później sami Izraelici zapomnieli pierwotną wymowę imienia Bożego, do tego stopnia, że dla nas, tysiące lat później, praktycznie niemożliwe jest ustalenie z całą pewnością, jak imię Boże brzmiało po hebrajsku.
Nowsze spekulacje i badania naukowe jednak ustaliły, że najbliższa wymowa to Jahwe .
Z kolei głębsze znaczenie Jahwe lub, jak to zostało zinterpretowane, „Jestem, który jestem”, byłoby związane z koniecznością zakończenia politeizmu i bałwochwalstwa, które było wówczas najbardziej rozpowszechnionym rodzajem wierzeń wśród ludów, aby przejść do religii monoteistycznej, która akceptuje wiarę tylko w jednego Boga, ponad wszystkimi innymi. Teoria wzmocniona przez inną wypowiedź Boga w
Exodus : „Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną” (20: 3).
Jahwe czy Jehowa?
Jahwe i Jehowa to imiona, którymi Bóg jest określany w Biblii. Oba są pochodnymi hebrajskiego Tetragrammatonu YHVH. Ponieważ wśród Żydów było zakazane wymawianie boskiego imienia Boga, rzeczywista wymowa YHVH, zapisana z czterema spółgłoskami, ale bez samogłosek, została z czasem utracona.
Yahweh jest więc wymową, która według uczonych uważana jest za najbliższą oryginałowi. Jehovah , z drugiej strony, byłoby połączeniem samogłosek Adonay, starożytnego imienia nadanego przez Żydów Bogu, i spółgłosek YHVH. Poza tym oba określenia Boga różnią się tym, że Jahwe jest określeniem używanym w Bibliach katolickich, a Jehowa w ewangelickich.
