Znaczenie Homeostaza (Czym jest, Pojęcie i Definicja) – Znaczenia

Co to jest homeostaza:

Homeostaza to zespół samoregulujących się zjawisk, które umożliwiają utrzymanie względnej stałości składu i właściwości środowiska wewnętrznego organizmu.

Homeostaza to zdolność organizmu do prezentowania charakterystycznej i stałej sytuacji fizyczno-chemicznej w określonych granicach, nawet w obliczu zmian lub modyfikacji narzuconych przez otoczenie lub środowisko.

Jak dochodzi do homeostazy w organizmie? Ciało lub organizm mobilizuje różne systemy (samoregulacja), takie jak centralny system nerwowy, system endokrynologiczny, system wydalniczy, system krążenia, system oddechowy itd. w celu utrzymania stałych warunków życia.

Tak więc homeostaza, w rozszerzeniu, odnosi się do właściwości każdego systemu, otwartego lub zamkniętego, która pozwala mu regulować środowisko wewnętrzne w celu utrzymania stabilnego stanu.

Pochodzenie słowa homeostaza

Termin homeostaza jest pochodzenia greckiego, pochodzi od słowa „homoios”, co oznacza „taki sam lub podobny” i „stasis”, które wyraża „stabilność”.

Termin ten został ukuty przez amerykańskiego fizjologa Waltera Bradforda Cannona w 1929 roku. Tym terminem Bradford Cannon nie odnosił się do statycznej sytuacji, lecz do czegoś, co zmienia się w ścisłych i precyzyjnych granicach. W rzeczywistości większość fizjologii koncentruje się na badaniu i analizie granic zmienności i mechanizmów regulacji.

W 1859 roku francuski fizjolog Claude Bernard stwierdził, że wszystkie mechanizmy życiowe, niezależnie od tego, jak bardzo są zróżnicowane, nie mają innego celu niż utrzymanie warunków stabilności środowiska wewnętrznego.

Psychologiczna homeostaza

Wewnętrzny brak równowagi może wystąpić na płaszczyźnie psychologicznej i to się nazywa potrzeby.

W przypadku psychologii homeostaza charakteryzuje się równowagą, która istnieje pomiędzy potrzebami jednostki a ich zaspokojeniem.

Tak więc, jeżeli jednostka nie czuje, że jej potrzeby są zaspokojone, homeostaza zachęca ją do osiągnięcia wewnętrznej równowagi poprzez zachowania, które pozwalają jej zaspokoić te potrzeby.

Homeostaza tlenu dla komórek

Na dużych wysokościach, jak np. w Andach, Alpach, Pirenejach czy Himalajach, tlen w powietrzu jest niższy niż na powierzchni. Aktywność oddechowa ludzi mieszkających w tych miejscach staje się niewystarczająca w regularnym tempie.

Aby jednak zrekompensować tę trudność, ciało lub organizm wykorzystuje środek homeostatyczny: intensyfikacja rytmu oddechowego, aby następnie powoli zwiększyć produkcję czerwonych krwinek, które później zostaną uwolnione do krwiobiegu.

Przy większej ilości czerwonych krwinek, człowiek może efektywnie zatrzymać niewielką ilość O², która jest dostępna z powietrza w płucach.

Homeostaza metabolizmu komórkowego

Skład chemiczny środowiska wewnętrznego nie może ulec zmianie i musi pozostać niezmieniony.

Dlatego powstające produkty nowo powstałe po przemianie komórkowej (CO², mocznik, amoniak, kwas moczowy, moczany, kreatynina itd.) muszą być natychmiast odrzucone.

To wydalanie odbywa się przez płuca (CO²), przez gruczoły potowe i łojowe, ale przede wszystkim przez nerki.

Homeostaza w zarządzaniu przedsiębiorstwem

W dziedzinie zarządzania przedsiębiorstwem możemy stwierdzić, że przedsiębiorstwo zachowuje się w sposób homeostatyczny, ponieważ musi ono zmieniać swoje zachowanie za każdym razem, gdy na rynku pojawiają się nowe sposoby, aby utrzymać swój udział w rynku i utrzymać się w konkurencji.

(tixagag_6) Homeostaza w ekologii

Ekologiczna homeostaza charakteryzuje się dynamiczną równowagą, która istnieje pomiędzy naturalnymi społecznościami i ich środowiskiem. Kiedy ta równowaga znika z różnych powodów, takich jak powodzie, pożary, susze, trzęsienia ziemi, między innymi, zdolność homeostazy zanika generując ekologiczną nierównowagę.

Cybernetyczna homeostaza

Cybernetyczna homeostaza polegała na stworzeniu homeostatu, który poprzez sprzężenie zwrotne sam się regulował. Był to wynalazek angielskiego lekarza Williama Rossa Ashby'ego, w połowie XX wieku.

Cybernetyczna homeostaza umożliwia różnym systemom elektronicznym utrzymanie stanu równowagi w obliczu szeregu zmiennych.