Co jest hipokorystyczne:
Hipokorystyczne jest zdrobnieniem, skrótem lub dziecinnym imieniem używanym w sposób czuły, familiarny lub eufemistyczny . Etymologicznie słowo hipokorystyczny jest pochodzenia greckiego „hypokoristikós” co oznacza ” odnoszący się do pieszczot”.
W naszym języku istnieje wiele słów hipokorystycznych, są to pewne słowa, których powstanie wynika z powtórzenia tej samej sylaby. Praktycznie hipokorystyka polega na połączeniu spółgłoski lub grupy spółgłoskowej, samogłoski lub dyftongu, a następnie powtórzeniu tak utworzonej sylaby.
Oprócz powyższego, hipokorystyka jest również tworzona w następujący sposób:
- Agregacja sufiksów: ito (a), illa (a), ino (a), między innymi, na przykład: Luisillo, Carlitos, Vanesita.
- Eliminacja jednej lub więcej sylab, na przykład: Jessi, Susi, Ale.
- Związek dwóch rzeczowników, na przykład: JuanMa (Juan Manuel), Juancar (Juan Carlos).
Rzeczowniki hipokorystyczne wydają się być, pierwotnie, tworem języka dziecięcego, czyli swojskiego. W rzeczywistości nauka języka u dzieci zaczyna się zazwyczaj od hipokorystyki. Tak jest w przypadku słów: mama, papa, titi, między innymi. W przypadku języka rodzinnego obserwuje się to głównie w tworzeniu zdrobnień imion własnych, takich jak między innymi: Celia (Cecilia), Antonio (Toni), Nico (Nicolas), Kiko (Francisco), Joaquin (Juaco).
Podsumowując, przy tworzeniu hipokorystyki słowa ulegają pewnej deformacji, wielokrotnie są zdrobnieniami, a czasami mogą mieć pochodzenie etymologiczne odmienne od oryginalnego, jak na przykład: Pepe dla określenia osoby o imieniu José.
Powiązane znaczenia:
Należy zauważyć, że pseudonimów nie należy mylić z hipokorystycznymi , ponieważ pierwsze mają na celu ukrycie prawdziwej tożsamości postaci, jest szeroko stosowany przez pisarzy, takich jak: J.K.Rowling, używał pseudonimu Robert Galbraith, Fernando Pessoa, niektóre z jego pseudonimów były Alberto Caieiro, Álvaro de Campos, Ricardo Reis, i tak dalej.
