Co to jest fonologia:
nauka językoznawcza, która bada brzmienie głosu, jest znana jako fonologia .
Konkretnie jest to nauka, która zajmuje się fonemami w odniesieniu do funkcji, jakie pełnią one w języku. Fonem jest najmniejszą jednostką dźwiękową w systemie fonologicznym danego języka.
Dźwięki, które pełnią funkcję różnicującą, są uważane za fonemy. Fonemy są przedstawiane pomiędzy dwoma ukośnikami: /. W języku hiszpańskim są 24 fonemy: 5 fonemów samogłoskowych i 19 fonemów spółgłoskowych.
Istnieją dwa kryteria dla fonemów samogłoskowych: miejsce artykulacji i sposób artykulacji. Według miejsca artykulacji fonemy samogłoskowe dzielą się na samogłoski przednie „i, e”, środkowe „a” i tylne „o, u”. Według sposobu artykulacji, fonemy samogłoskowe dzielą się na zamknięte „i, u”, średnie „e, o” i otwarte „a”.
Fonemy spółgłoskowe są klasyfikowane według czynności podniebienia miękkiego (ustne i nosowe), czynności strun głosowych (dźwięczne i bezdźwięczne), sposobu artykulacji (okluzyjne, szczelinowe, zwarte) i miejsca artykulacji (obojczykowe, wargowo-zębowe, zębowe, międzyzębowe, zębodołowe, podniebienne, podniebienne i welarowe).
Fonem, model dźwięku jest przedstawiany w piśmie za pomocą liter. Nie ma dokładnej zgodności między fonemami i literami, ponieważ różne litery mogą reprezentować minimalny fonem. Z powodu tych niedopasowań, liczba fonemów i liczba liter jest bardzo podobna, ale nie identyczna.
W związku z powyższym słowa, które oznaczają różne rzeczy, ale różnią się tylko jednym dźwiękiem, nazywamy parami minimalnymi . Na przykład: fonem jest tym, co pozwala nam rozróżnić słowa „paso i caso”, po prostu przez wymianę fonemu p na fonem k.
W 1886 roku Międzynarodowe Stowarzyszenie Fonetyczne stworzyło Międzynarodowy Alfabet Fonetyczny, w którym przedstawiło symbole graficzne, które pozwalają opisać wymowę każdego ludzkiego języka.
Etymologicznie słowo fonologia jest pochodzenia greckiego „phonos „, które oznacza „dźwięk”; „logos” , który wyraża „naukę”, oraz przyrostek ” -ia” , który jest synonimem „jakości lub działania”.
Patrz również Co to jest fonem?
Fonologia diachroniczna
Diachroniczna fonologia bada funkcjonalne i strukturalne zmiany i substytucje elementów fonicznych języka na przestrzeni dziejów.
Ta gałąź fonologii była postulowana przez Jakobsona, Karcervsky'ego i Trubetzkoy'a na kongresie lingwistycznym w Hadze w 1928 roku.
Fonologia synchroniczna
Fonologia synchroniczna zajmuje się badaniem systemu fonologicznego języka w określonym momencie czasu.
Fonologia generatywna
Funkcją fonologii generatywnej jest przedstawienie fonetyki morfemów języka i zaproponowanie zestawu reguł, które określają formę fonetyczną języka.
Fonologia i fonetyka
Fonetyka i fonetyka to dwie pokrewne nauki, pierwsza z nich zajmuje się badaniem dźwięków w mowie, a druga bada dźwięki na poziomie języka.
