Co to jest falsyfikacjonizm:
Falsyfikacjonizm jest doktryną epistemologiczną stosowaną w naukach ścisłych, która proponuje falsyfikowalność jako kryterium dla odróżnienia tego, co jest nauką od tego, co nią nie jest .
Jako taka jest filozoficzną teorią metodologa Karla Poppera , postulowaną w 1934 roku w jego pracy The Logic of Scientific Inquiry .
Falsyfikacjonizm utrzymuje, że aby udowodnić teorię, należy spróbować ją obalić za pomocą kontrprzykładu . Dlaczego? Ponieważ tylko wtedy można potwierdzić tymczasową ważność teorii, gdy nie można jej obalić.
Patrz również Co to jest epistemologia?
Z tego punktu widzenia żadna teoria nie może być uznana za absolutnie lub ostatecznie prawdziwą, ale nawet nie obalona . Tak więc kryterium weryfikacji teorii nie będzie kryterium jej sprawdzalności, lecz kryterium jej falsyfikowalności.
Falsyfikacjonizm Poppera krytykuje również zasadę sprawdzalności, która zakłada, że niezależnie od tego, że mamy wiele dowodów na potwierdzenie jakiejś rzeczy, nie oznacza to, że nie znajdziemy dowodu, który obali nasze wcześniejsze obserwacje.
Typowym przykładem ilustrującym to jest przykład wrony. To, że wszystkie wrony, które widzieliśmy do tej pory są czarne, nie musi oznaczać, że wszystkie są takie. Z drugiej strony, gdy natrafimy na taką, która nie jest czarna, możemy potwierdzić, że nie wszystkie wrony są czarne.
Patrz również Metoda naukowa.
Stąd metoda falsyfikacjonizmu proponuje postęp nauki poprzez falsyfikowanie kolejnych teorii, aby w ten sposób, wiedząc, co nie jest , być coraz bliżej tego, co jest .
W obrębie metodologicznego falsyfikacjonizmu istnieją dwa główne nurty :
- Naiwny falsyfikacjonizm , który jest pierwotną teorią Poppera, z jego krytyką zasady sprawdzalności i wynikającą z niej koniecznością obalenia jako formy uprawomocnienia, oraz
Falsyfikacjonizm wyrafinowany , czyli ten, który został rozwinięty późno przez Poppera, a skrytykowany i przeformułowany przez Imre Lakatosa, zgodnie z którym nauka nie rozwija się tylko poprzez obalanie teorii (ponieważ wiele teorii naukowych rodzi się obalonych), ale dzięki programowi badań naukowych, który jest strukturą służącą jako przewodnik dla przyszłych badań.
Etymologicznie , falsacionismo powstaje z połączenia rzeczownika falsación i przyrostka -ismo , który oznacza 'doktrynę' lub 'system'. Falsyfikacja natomiast to „czynność falsyfikowania”, czyli obalania hipotezy lub teorii na podstawie testów lub eksperymentów. Pierwotnie falsyfikacjonizm był określany przez Poppera jako krytyczny racjonalizm .
Patrz również metodologia badań.
