Znaczenie Empiryczny (Co to jest, Pojęcie i Definicja) – Znaczenia
Co jest empiryczne:
Empiryczny to przymiotnik, który wskazuje, że coś jest oparte na praktyce, doświadczeniu i obserwacji faktów . Słowo empiryczny pochodzi z greckiego ” empeirikos „, co oznacza „doświadczony”.
Wiedza empiryczna to pojęcie, które opiera się na bezpośrednim kontakcie z rzeczywistością, z doświadczeniem i jego postrzeganiem. Wiedza empiryczna składa się ze wszystkiego, co jest znane bez posiadania wiedzy naukowej.
Na przykład wie się, że ogień płonie, ponieważ już się to przeżyło; wie się, że kwiaty rodzą się na wiosnę, ponieważ już się tę sytuację zaobserwowało, między innymi.
W naukach społecznych i opisowych stosuje się metodę empiryczną, model badawczy oparty na logice empirycznej. Ten rodzaj logiki opiera się na obserwacji zjawisk w celu wytworzenia wiedzy.
Empirysta oznacza również osobę, która jest zwolennikiem empiryzmu, nurtu filozoficznego, który odwołuje się do doświadczenia w celu wyjaśnienia zjawisk.
W ekonomii ekonomia empiryczna zajmuje się testowaniem teorii w rzeczywistości. Na przykład, jeżeli rozdawana jest dotacja rodzinna, ekonomia empiryczna potwierdzi, czy nastąpił wzrost zakupu artykułów pierwszej potrzeby.
Słowo empiryczny może być używane jako synonim m.in. efektywny, rutynowy, eksperymentalny, rzeczywisty.
Wiedza empiryczna
Wiedza empiryczna to cała wiedza, którą jednostka zgromadziła w swojej interakcji ze światem, bez uciekania się do wiedzy naukowej. W tym celu musi odwołać się do swojej percepcji, to znaczy do swoich zmysłów (wzrok, węch, smak, dotyk, słuch). Na podstawie swojego indywidualnego doświadczenia zaczyna on generować nową wiedzę.
Wiedza empiryczna charakteryzuje się:
Bycie subiektywnym : ponieważ postrzeganie zjawiska przez jednostkę może być inne niż przez inną osobę.
Brak możliwości sprawdzenia : Uzyskane dane będą się różnić w zależności od osoby, która ich doświadczyła.
(tixagag_4) Nie jest systematyczna : Wiedzy empirycznej brakuje uporządkowanego systemu lub metody zbierania, analizowania i weryfikowania danych.
(tixagag_4) Nie do uogólnienia : uzyskane wnioski nie są ważne dla wszystkich zjawisk.
Lekceważenie wiedzy naukowej : doświadczenia mogą być potwierdzone bez uciekania się do formalnych metod.
W zakresie, w jakim oddziałujemy na otaczające nas środowisko, generujemy nową wiedzę empiryczną, jak opisano w tych przykładach:
Wie Pan, że kwiaty rodzą się na wiosnę, ponieważ zaobserwował Pan już tę sytuację.
Związek pomiędzy aromatami i smakami potraw jest nadany przez doświadczenia, które wytworzyły to sensoryczne skojarzenie.
Intuicyjne korzystanie z aplikacji mobilnych jest poprzedzone doświadczeniami z poprzednimi technologiami.
Metoda empiryczna
Jest to model badań naukowych oparty na doświadczeniu, który pozwala badaczowi odkryć cechy i związki badanego zjawiska. Stosuje logikę empiryczną, która poprzez obserwację ustala związki między przedmiotami i zjawiskami.
Istnieją trzy rodzaje metody empirycznej w zależności od sposobu analizy danych:
Metoda eksperymentalna : wymaga manipulacji danymi przez badacza w celu zbadania ich zachowania. Obserwacja wzrostu rośliny, która otrzymuje sztuczne światło jest przykładem tej metody.
Metoda obserwacji naukowej : polega na zbieraniu i analizowaniu danych za pomocą zmysłów. Analiza bakterii przez mikroskop jest jednym ze sposobów zastosowania obserwacji naukowej.
Metoda pomiaru : jak sama nazwa wskazuje, jest odpowiedzialna za uzyskanie danych ilościowych na temat jakiegoś zjawiska. Spis ludności jest przykładem empirycznej metody opartej na pomiarze.
Empiryzm
Empiryzm jest teorią filozoficzną, która pojawiła się w epoce nowożytnej i promuje ideę, że wiedza pochodzi z doświadczenia, a nie tylko z rozumu. Była to odpowiedź na racjonalizm, który wskazywał na rozum jako jedyne źródło wiedzy.
Angielski filozof John Locke (1632-1704) był uważany za ojca empiryzmu. W swoim Essay Concerning Human Understanding stwierdza on, że umysł jest pustą strukturą, która jest karmiona przez jakości przedmiotów, a te jakości są rejestrowane przez zmysły.
Dla Locke'a wiedzę tworzy doświadczenie (określone przez zmysły) i refleksja nad własnymi wyobrażeniami.
Z kolei dla szkockiego filozofa Davida Hume'a (1711- 1776) „nic nie jest obecne w umyśle oprócz percepcji”, rozumiejąc przez percepcję każdą czynność wykonywaną przez umysł, taką jak widzenie, słyszenie, osądzanie lub kochanie. Z tych percepcji lub treści mentalnych powstaje wiedza.
