Co to jest domniemanie:
Domniemanie jest działaniem i skutkiem domniemania. Domniemywać to przypuszczać, sądzić lub podejrzewać, że jakaś sytuacja lub rzecz jest prawdziwa, nie będąc tego pewnym , na przykład: Mam domniemanie, że moja córka nie czuje się dobrze, ponieważ kilkakrotnie nie odbierała telefonu.
Z drugiej strony zarozumiałość to dbałość o wygląd zewnętrzny, aby wydać się atrakcyjnym, aby chwalić siebie i swoje zalety.
W prawie domniemanie uznaje pewien fakt lub zdarzenie za prawdziwe i zatwierdzone przez prawo, dopóki nie zostanie udowodnione, że jest inaczej. Na przykład: dzieci urodzone w trakcie małżeństwa, ojcostwo męża jest domniemane.
W odniesieniu do powyższego, domniemanie może być prawne lub sądowe . Domniemanie sądowe charakteryzuje się logicznym powiązaniem pomiędzy faktem bazowym a faktem skutkowym, jest ono ustanawiane przez sędziego orzekającego w sprawie. Z kolei domniemanie prawne, jak sama nazwa wskazuje, jest ustanowione przez ustawę i zwalnia z dowodu stronę, która je faworyzuje.
Synonimami domniemania są między innymi próżność, symulacja, pretensjonalność, afektacja, przekonanie.
W języku angielskim termin presumption w dziedzinie prawa brzmi „domniemanie” . W odniesieniu do podejrzenia zdarzenia możemy mówić o „podejrzeniu „, a w odniesieniu do próżności jednostki jest to „przypuszczenie”.
Presumptuousness iuris tantum
Domniemanie iuris tantum, znane również jako domniemanie względne, to takie, które zakłada dowód przeciwny, czyli pozwala udowodnić nieistnienie faktu lub prawa.
Na przykład domniemanie legalności aktów administracyjnych, które zainteresowany w obaleniu tego domniemania musi wykazać, że są one sprzeczne z systemem prawnym.
Domniemanie iuris et de iure
Domniemanie iuris et de iure, czyli domniemanie absolutne, to takie, które nie dopuszcza dowodu przeciwnego.
W związku z tym założeniem, w Argentynie nie dopuszcza się dowodu przeciwnego co do legalnego miejsca zamieszkania. Z drugiej strony, w Kolumbii niedojrzałość małoletnich poniżej 14 roku życia do podejmowania decyzji o stosunkach seksualnych nie dopuszcza dowodu przeciwnego.
Domniemanie niewinności
Domniemanie niewinności to zasada prawna w prawie karnym, która stanowi, że każdy człowiek jest niewinny i to w drodze procesu sądowego strona zainteresowana musi udowodnić winę danej osoby.
Domniemanie niewinności jest ściśle związane z zasadą in dubio pro reo, która stanowi, że w przypadku wątpliwości lub braku dowodów, oskarżony lub pozwany będzie faworyzowany.
W 2008 roku Meksyk ustanowił domniemanie niewinności jako wyraźne prawo w swojej konstytucji.
Podobnie istnieją różne traktaty międzynarodowe, które ratyfikują to domniemanie, jak np:
- Art. 11 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka: „Każdy oskarżony o popełnienie czynu zagrożonego karą ma prawo być uważany za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie udowodniona zgodnie z ustawą w publicznym procesie, w którym zapewniono mu wszelkie gwarancje niezbędne do obrony”.
(tixagag_4) Artykuł 8 Amerykańskiej Konwencji Praw Człowieka: „Każdy oskarżony o popełnienie przestępstwa ma prawo do domniemania niewinności do czasu udowodnienia mu winy zgodnie z prawem.”
Domniemanie hominis
Domniemanie hominis, postrzegane jako domniemanie sądowe, to takie, które sędzia ustala poprzez analizę lub badanie okoliczności lub faktów, zwanych indicia.
