Co to jest darwinizm społeczny:
Darwinizm społeczny jest teorią, która twierdzi, że stosuje zasady ewolucji do rozwoju historii społecznej . Zgodnie z tym podejściem, przetrwanie najlepiej przystosowanych lub selekcja naturalna byłyby widoczne w ruchach historycznych, gdzie społeczeństwa konkurowały ze sobą, aby zwyciężyć.
Teoria ta wyłoniła się w połowie XIX wieku ze spekulacji Herberta Spencera, opartych z kolei na Malthusie i Lamarcku. Pojawienie się teorii Darwina w 1859 roku dało jej pozorną solidność i ewidentnie większy rozkwit. Bardzo szybko, bo już w 1877 roku, postulaty Spencera zostały obalone przez Josepha Fishera, który ukuł termin „darwinizm społeczny”.
Dla zwolenników tej teorii historia może być badana z paradygmatu ewolucji. To znaczy, jej teoretycy twierdzą, że te same prawa, które obowiązują w przyrodzie, obowiązują w porządku społecznym. Jeżeli prawami natury są przetrwanie najsilniejszych, obrona życia i prawa dziedziczności, to społeczeństwo musi zachowywać się w ten sam sposób.
Tendencje darwinizmu społecznego
Można wyróżnić co najmniej dwa nurty darwinizmu społecznego: indywidualistyczny darwinizm społeczny i inspirowany holistycznie darwinizm społeczny.
(tixagag_7) Indywidualistyczny darwinizm społeczny
Zgodnie z indywidualistycznym darwinizmem społecznym jednostka jest podstawowym organizmem społecznym, który stosuje prawa natury i poprzez współuczestnictwo w walce ze swoimi bliźnimi powiela zachowania społecznie.
Darwinizm społeczny holistycznej inspiracji
Inny nurt w darwinizmie znany jest jako holistyczno-inspirowany . Zgodnie z tym, podstawowym organizmem społecznym jest zbiorowość, a nie jednostka. To społeczeństwo mobilizuje do walki między rasami.
Karol Darwin i darwinizm społeczny
Chociaż nie jest jasne, czy sam Karol Darwin byłby przekonany o możliwości zastosowania tej teorii w historii społecznej, wiadomo, że uważał on, iż pojemność czaszki jest związana z inteligencją i że początkowo sądził, iż może to wyjaśnić rzekomą „wyższość” jednej rasy lub płci nad drugą.
Jednak krótko po opublikowaniu The Origin of Species , Darwin publikuje The Sonship of Man (1871), gdzie zaprzecza temu postulatowi. Tam studiuje zachowania społeczne i rozumie, że w przeciwieństwie do tego, co dzieje się w przyrodzie, charakterystyczne dla kondycji ludzkiej jest chronienie i zabezpieczanie najsłabszych ogniw łańcucha, tak aby one również propagowały swoją własną naturę. Ten rodzaj analizy w końcu odróżnia go od zwolenników teorii darwinizmu społecznego.
Patrz również darwinizm.
Kontrowersje wokół darwinizmu społecznego
W połowie XIX wieku kapitalizm był w pełnym rozkwicie w niektórych narodach, takich jak Anglia. Ponadto pod koniec tego stulecia pojawiła się nowa faza i forma europejskiego imperializmu. Dlatego teoria ta została szeroko zaakceptowana w społeczeństwie zachodnim, ponieważ służyła jako pseudonaukowe uzasadnienie dla kampanii wyzysku, narzucania i dominacji nad obcymi kulturami, pod argumentem przetrwania najsilniejszych.
Ci, którzy obalali te teorie, wskazywali na jej bezpodstawność i brak rygorystycznych badań i analiz, które mogłyby wspierać takie podejście. W rzeczywistości teoria darwinizmu społecznego została wykorzystana do argumentacji wyższości białej rasy nad innymi, w oparciu o narzucenie jej dominacji na świecie. Jego wpływ jest widoczny w teoretycznym sformułowaniu nazizmu Adolfa Hitlera i faszyzmu Benito Mussoliniego, jak również w rasistowskim, ksenofobicznym, ultranacjonalistycznym i neoimperialistycznym podejściu różnych ruchów historycznych.
