Znaczenie Czasownik (Co to jest, Pojęcie i Definicja) – Znaczenia
Co to jest czasownik:
Czasownik jest rodzajem słowa, którego znaczenie wskazuje na czynność, stan lub proces wykonywany lub przechodzony przez jakąkolwiek rzeczywistość wymienioną w zdaniu . W zdaniu, czasownik funkcjonuje jako jądro predykatu.
Tak jak inne słowa, czasownik posiada leksem, w którym znajduje się znaczenie czasownika, oraz morfemy osoby i liczby. Posiada również morfemy czasu, nastroju i aspektu.
Czasownik to rodzaj słowa, którego znaczenie wskazuje na czynność, stan lub proces, który wykonuje lub przechodzi dowolna rzeczywistość wymieniona w zdaniu. W zdaniu, czasownik funkcjonuje jako jądro predykatu.
Tak jak inne słowa, czasownik posiada leksem, w którym znajduje się znaczenie czasownika, oraz morfemy osoby i liczby. Posiada również morfemy czasu, nastroju i aspektu.
Klasyfikacja czasowników
Biorąc pod uwagę powyższe, czasowniki można sklasyfikować według:
Pierwsza osoba (yonosotros): „Codziennie po południu spaceruję po parku”.
Druga osoba (youyouyou): „Bardzo dobrze tańczysz”.
Trzecia osoba (élellaellosellas): odnosi się do czegoś lub kogoś nieobecnego w komunikacji. „Spotykali się i rozmawiali o różnych tematach studiów”.
Pogoda
Czas przeszły: „Wczoraj przeczytałem ciekawy artykuł o zdrowiu psychicznym.”
Obecny: „Cieszę się, że Panią widzę”.
Przyszłość: „Maria odbędzie tę podróż innym razem”.
Past perfect: „Dziś po południu zjadłem obiad z moimi przyjaciółmi.” Odnosi się do niedawnej przeszłości.
Past imperfect: „Za każdym razem, gdy moja przyjaciółka Laura przychodziła do domu, bawiłyśmy się lalkami.” Odnosi się do działań w przeszłości, które się powtarzają.
Głos
Aktywny: „Ana przygotowuje obiad”.
Strona bierna: „Kolację przygotowuje Ana”
Refleksyjny: „Rosa obcięła włosy w domu.”
W języku angielskim wyrażeniem czasownikowym jest czasownik . W odniesieniu do tego punktu, czasownik to be, w języku angielskim tłumaczy się na „być” lub „być” i jest używany jako czasownik główny lub jako czasownik posiłkowy, nieregularnie w czasie teraźniejszym i przeszłym. Na przykład: ” jestem prawnikiem ” (yo soy abogada) jest używane jako ser i ” jestem w moim domu ” (estoy en mi casa) jest używane jako estar.
Formy czasowników
Tryby czasownika to sposób, w jaki można wyrazić czasowniki. W tym sensie istnieją trzy główne tryby czasownika:
(tixagag_7) Indykatywny
W trybie oznajmującym mówca wyraża konkretne lub rzeczywiste czynności.
Tryb oznajmującyCzasyPrzykładyProsty
Obecny
Past perfect
Przyszłość
Prosty warunkowy
Gram
Grałem
Będę grał
zagrałbym
Złożone
Pretérito perfecto compuesto
Past perfect perfect
Pretérito anterior
Future perfect
Warunkowo doskonały
Grałem
Grałem
Grałem
zagrałbym
Zagrałbym
Subjunctive
W nastroju subjunktywnym mówiący wyraża pragnienia, wątpliwości, obawy.
Nastrój subjunktywnyCzasyPrzykładyProsty
Obecny
Past imperfect
Przyszłość
kochałem
Yo amara o amase
Yo amare
Złożone
Pretérito perfecto
Past perfect
Future perfect
pokochałem
Bardzo bym chciała
Bardzo bym chciała
Imperatyw
(tixag_
„Proszę zamknąć drzwi”.
„Uspokój się! Denerwuje mnie Pan.”
Koniugacja czasowników
Czasowniki regularne odmieniają się zgodnie z końcówką ich bezokolicznika:
Bezokoliczniki kończące się na „ar” : czasowniki pierwszej koniugacji (skakać, chodzić, kochać, ciągnąć, śpiewać, tańczyć).
Bezokoliczniki zakończone na „er” : czasowniki drugiego koniugacji (biec, jeść, bać się, zdarzyć się, ulec, pić).
Bezokoliczniki zakończone na „ir” : czasowniki trzeciego koniugacji (żyć, umrzeć, trząść się, iść, istnieć, poprawiać).
Czasowniki nieregularne mają specjalną koniugację, która nie przestrzega ogólnej reguły.
Patrz także: Koniugacje czasowników.
Formy czasowników
Formy czasownika są:
Bezokolicznik
Jest to forma używana w słownikach do podania znaczenia dowolnego czasownika i jest to forma używana do nazwania jego koniugacji, w zdaniu może być użyty jako czasownik i jako rzeczownik.
Przykłady:
„Dobre odżywianie jest niezbędne dla zdrowia”.
„Może Pan do nas przyjechać”.
„Chodźmy na spacer po plaży”.
Gerund
Wskazuje na okoliczność towarzyszącą czynności słownej.
Przykłady:
„Na placu grają muzycy”.
„Przybiegł na zajęcia, bo się spóźnił”.
„Spałem w domu mojej babci.
Participle
Jest to jedyna forma, która dopuszcza fleksję płci i liczby. W zdaniu może przyjąć funkcję przymiotnika.
Przykłady:
„Aparat jest zepsuty”.
„Piosenkę wykonał najlepszy tenor w szkole.”
„Mamy już zarezerwowany stolik na dzisiejszą kolację.”
Klasyfikacja czasowników
Z punktu widzenia morfologii, czasowniki dzielą się na regularne, nieregularne, bezosobowe, wadliwe i zaimkowe.
Czasownik regularny i nieregularny
Czasowniki regularne nie mają odmiany w swoim rdzeniu, jak między innymi: amar, comer, vivir, sonreír. Z drugiej strony, czasowniki nieregularne prezentują odmianę w swoim rdzeniu, na przykład: dar (doy, dimos, diere), saber (sé, supe), medir (mido, midió, midan).
Czasownik przechodni i nieprzechodni
Czasownik jest przechodni jeżeli jego działanie przechodzi na osobę lub rzecz inną niż podmiot, który je wykonuje. Czasowniki przechodnie potrzebują dopełnienia bezpośredniego, aby dopełnić ich znaczenie.
Na przykład: „Przeczytałem książkę, którą mi Pan pożyczył”, „Jorge je jabłko”, „Kupiliśmy buty na wesele”.
Z drugiej strony, czasownik nieprzechodni jest wtedy, gdy jego działanie nie przechodzi na osobę lub rzecz inną niż podmiot, który je wykonuje. Czasowniki nieprzechodnie mają pełne znaczenie i nie potrzebują obiektu bezpośredniego.
Na przykład: „Idę do domu”, „Wracam ze szpitala”, „Trener rozmawiał z całą drużyną pływacką”.
Patrz również:
Morfologia.
Semantyka.
Czasownik Bóg
W kontekście religijnym termin Słowo, pisany wielką literą, odnosi się do słowa Bożego lub samego Boga, jak to zostało napisane w Biblii: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo” (Jan 1:1). (Jan 1:1)
To słowo jest używane w Nowym Testamencie, szczególnie w Ewangelii Jana, aby zakwalifikować Jezusa. W niektórych tłumaczeniach „Słowo” jest zastąpione terminem „Słowo”.
