Etapy rozwoju człowieka: wiek, cechy charakterystyczne – Znaczenia

Jakie są etapy rozwoju człowieka?

Etapy rozwoju człowieka to seria biologicznych, fizycznych, emocjonalnych, psychologicznych i społecznych zmian, przez które człowiek przechodzi w ciągu swojego życia.

Cykl życia człowieka obejmuje w idealnym przypadku siedem etapów rozwoju człowieka:

• Faza przedurodzeniowa
• Niemowlęctwo
• Dzieciństwo
• Adolescencja
• Młodzież
• Dorosłość

Starsi

Każdy z tych etapów rozwoju niesie ze sobą szereg zmian, które są niezbędne dla ewolucji jednostki, dlatego ważne jest, aby znać cechy charakterystyczne każdego etapu.

(tixagag_6) Faza prenatalna (ciąża)

Jest to stadium rozwoju, które ma miejsce w łonie matki i w którym embrion rozpoczyna swój proces rozwoju aż do momentu, kiedy staje się w pełni ukształtowanym noworodkiem. Składa się z trzech podetapów:

Okres zarodkowy

Jest to moment poczęcia, kiedy komórka jajowa zostaje zapłodniona przez plemnik i zaczyna przemieszczać się w kierunku macicy, gdzie się zagnieżdża

.

Okres embrionalny

Jest to etap, w którym komórki zaczynają się dzielić zgodnie z ich funkcjami i które później dadzą początek strukturze kości i mięśni oraz różnym organom dziecka.

Okres płodowy

W tej fazie organy zaczynają się formować i dojrzewać. Ten etap rozwoju rozpoczyna się w 12 tygodniu ciąży i kulminuje wraz z narodzinami dziecka.

Patrz również Ciąża.

Niemowlęctwo (0 do 6 lat)

Stadium rozwoju charakteryzujące się opanowaniem zdolności i umiejętności psychomotorycznych oraz języka. Inne cechy charakterystyczne fazy niemowlęcej to:

• Niemowlę zaczyna jeść pokarmy stałe.
• Niemowlę zaczyna się samodzielnie poruszać, najpierw raczkując, a potem chodząc.
• Wymowa pierwszych słów.

Nauka podstawowych pojęć czytania i pisania.

• Interakcja z otoczeniem fizycznym (chodzenie po schodach, wchodzenie na krzesło) i społecznym (spotykanie innych rówieśników i zabawa z nimi).

Dzieciństwo (6 do 12 lat)

Dla wielu specjalistów dzieciństwo jest najważniejszym etapem rozwoju człowieka, ponieważ to właśnie tam nabywa się podstawowe umiejętności psychospołeczne i emocjonalne dla zdrowego rozwoju i kładzie podwaliny pod to, kim jednostka będzie w przyszłości.

Wśród jego cech wyróżniają się następujące:

• Rozwój zdolności poznawczych (kojarzenie pojęć, rozpoznawanie kolorów, kształtów i struktur)
• Rozwój umiejętności czytania, pisania i logicznego myślenia.
• Na płaszczyźnie społecznej jest to okres wielu interakcji, w którym poprzez edukację i zajęcia rekreacyjne zaczynają się tworzyć pierwsze więzi poza domem.

Patrz również Dzieciństwo.

Adolescencja (12 do 20 lat)

Z biologicznego punktu widzenia dorastanie jest etapem rozwoju człowieka, w którym zachodzą zmiany hormonalne i fizyczne, które decydują o dojrzałości płciowej jednostki. Jest on podzielony na dwie fazy:

Wczesna adolescencja (12 do 15 lat)

Charakteryzuje się tym, że:

• wzrost wysokości.
• Zmiany w wadze i wzroście.
• Pojawienie się owłosienia na ciele.
• Wzrost piersi u kobiet i pojawienie się miesiączki.

Początek pożądania seksualnego u obu płci.

• Tendencja do izolacji lub wyobcowania z rodziny nuklearnej.

Późna adolescencja (15 do 20 lat)

W tym stadium kończy się proces dojrzewania płciowego i nastolatek przygotowuje się do dorosłości. Wiąże się to z ukończeniem szkoły średniej, jak również z poszukiwaniem zainteresowań naukowych lub zawodowych.

Patrz również Adolescencja.

Młodzież (20 do 25 lat)

Na tym etapie zaczynają się pierwsze dorosłe interakcje społeczne, chociaż jednostce brakuje jeszcze dojrzałości emocjonalnej. Wśród innych cech charakterystycznych dla tego etapu rozwoju wyróżniają się następujące:

• Zakończenie procesu rozwoju fizycznego.
• Jednostka zaczyna doświadczać świata z jaśniejszą wizją siebie i tego, czego chce w przyszłości.
• W wielu przypadkach jest to etap emancypacji, kiedy jednostka zaczyna generować własne dochody i tworzyć podstawy dla swojego dorosłego życia.

Dorosłość (25 do 60 lat)

Jest to najdłuższy etap rozwoju człowieka i obejmuje różne zmiany fizyczne, emocjonalne i psychologiczne w zależności od wieku i etapu każdej osoby. Ma on z kolei trzy klasyfikacje:

Młoda dorosłość (25 do 40 lat)

Zasadniczo dorosłość jest okresem największej witalności i aktywności. Niektóre istotne cechy to:

• Jest to faza największej produktywności, ponieważ zbiega się ona z ukończeniem studiów wyższych i rozwojem zawodowym.
• Jest to również etap, w którym w idealnym przypadku dochodzi do prokreacji, ponieważ ludzie znajdują się u szczytu swoich możliwości rozrodczych i dojrzałości emocjonalnej niezbędnej do stawienia czoła zmianom, które ten proces implikuje.

Średnia dorosłość (40 do 50 lat)

Od 40 roku życia rozpoczynają się u kobiet zmiany menopauzalne, a u mężczyzn andropauza, charakteryzujące się:

Wahania hormonalne

Późna dorosłość (50 do 60 lat)

Oprócz intensyfikacji zmian fizycznych, które rozpoczęły się we wcześniejszych etapach, późna dorosłość charakteryzuje się szeregiem zmian życiowych, które mają wpływ na dynamikę społeczną:

• Emancypacja dzieci, która w wielu przypadkach oznacza początek okresu samotności dla rodziców.
• Jest to faza przejścia na emeryturę i ponownego przemyślenia priorytetów, dlatego umiejętności, talenty, hobby i więzi społeczne nabierają w tym okresie szczególnego znaczenia.

Zmniejszenie popędu płciowego u obu płci.

• Problemy z nawilżeniem pochwy u kobiet i zaburzenia erekcji u mężczyzn.

Patrz również Dorosłość.

Starość (60 lat i więcej)

Starość, zwana również starością, jest ostatnim stadium rozwoju człowieka i charakteryzuje się

• Postępujące pogarszanie się zdolności fizycznych i poznawczych.
• Tendencja do izolacji społecznej, albo jako konsekwencja pojawienia się lub postępu chorób, albo z powodu zmniejszenia kręgu społecznego spowodowanego śmiercią innych rówieśników.
• Przyspieszenie procesu starzenia się (skóra traci elastyczność, zmarszczki się pogłębiają, włosy zaczynają wypadać).

Przyspieszona utrata masy kostnej i mięśniowej.

Zmniejszony wzrok i słuch.

Jednak czynniki takie jak jakość życia i nawyki zdrowotne nabyte w poprzednich etapach życia mogą pozytywnie wpłynąć na tę fazę. Zdrowy fizycznie i emocjonalnie dorosły człowiek stawia czoła starości z lepszą perspektywą, dlatego ważne jest, aby stworzyć warunki i nawyki, aby to się stało w odpowiednim czasie.

Patrz również starość.