Charakter: co to jest, rodzaje i cechy charakterystyczne – Znaczenia

Co to jest postać?

Postać jest rzeczywistą lub fikcyjną istotą ożywioną, która występuje w opowiadaniu (literackim, dramatycznym lub wizualnym). Innymi słowy, postać jest jednostką, której w ramach opowieści przypisuje się szereg działań, słów i myśli.

Postaciami mogą być ludzie, zwierzęta, rzeczy ożywione, istoty fantastyczne lub istoty nadprzyrodzone. W każdym rodzaju opowieści lub narracji są bohaterowie. Na przykład sztuki teatralne, powieści, opowiadania, filmy, seriale telewizyjne, a nawet obrazy lub rzeźby, które opowiadają historie.

Słowem charakter określa się również osoby, których cechy (pozytywne lub negatywne) wyróżniają je, co generuje wokół ich postaci szereg historii lub mitów. Najbardziej paradygmatycznym przykładem są tak zwane postacie historyczne. Odnosi się również do tak zwanych „codziennych postaci” (współpracownicy, sąsiedzi, nauczyciele, itd.).

(tixagag_6) Rodzaje znaków

W teorii literatury i dramatu postacie są klasyfikowane według ich funkcji i ustawienia. Kiedy mówimy o funkcji postaci, odnosimy się do celu i znaczenia ich obecności w opowieści. Odpowiednio do tego istnieją postacie główne i postacie drugorzędne.

Z kolei te postacie mogą mieć różne cechy, z których wyłaniają się inne kryteria klasyfikacji, niezależnie od ich stopnia ważności w opowieści. W tym sensie można je sklasyfikować jako postacie okrągłe i płaskie; postacie statyczne i dynamiczne; postacie charakterystyczne; archetypy i stereotypy.

Główni bohaterowie

Główni bohaterowie to ci, na których skupia się akcja opowiadania, ponieważ to oni napędzają i dominują w opowiadaniu. Dzielą się one na protagonistów i antagonistów. Ogólnie rzecz biorąc, główni bohaterowie muszą przejść z sytuacji „A” do sytuacji „B”.

• Protagonista: protagonista to postać, na której skupia się główna fabuła, czyli ta, która organizuje i mobilizuje całą historię. Może to być bohater lub antybohater. Może być również więcej niż jeden protagonista, w tym przypadku mówimy o współprotagonistach . Przykładem jest książę Hamlet, w sztuce Hamlet, książę Danii Williama Shakespeare'a.
• Antagonista: funkcją antagonisty jest przeciwstawienie się tranzycji lub planowi bohatera lub protagonistów. W ten sposób tworzy się większe napięcie dramatyczne wokół głównego konfliktu. Przykładem antagonisty jest Klaudiusz, brat króla Hamleta, którego ten morduje, aby zdobyć tron, w sztuce Williama Shakespeare'a
  Hamlet, książę Danii .

Znaki drugorzędne

Bohaterowie drugoplanowi to tacy, których zadaniem jest wspieranie protagonistów i antagonistów. W tym sensie są one uzupełnieniem głównych bohaterów. W filmie postacie drugoplanowe często nazywane są również postaciami drugoplanowymi .

Okrągłe znaki i płaskie znaki

.

Okrągłe postacie to złożone charaktery, które wyrażają kilka wymiarów i ucieleśniają ważny konflikt wewnętrzny. Biorąc pod uwagę ich cechy charakterystyczne, mogą oni w trakcie opowieści przechodzić transformacje, które często zaskakują czytelnika. Ta cecha sprawia, że postacie nabierają głębi.

Płaskie postacie to postacie o bardzo niewielu lub prostych cechach, które nie wyrażają dominującego oblicza i które ponadto nie wykazują wewnętrznego konfliktu.Dlatego są one również zazwyczaj dość stabilne i łatwo rozpoznawalne jako dobre lub złe.

Znaki dynamiczne i statyczne

Dynamiczne postacie to takie, które możemy odkryć i zrozumieć tylko poprzez to, co ich czyny, słowa i myśli ujawniają w tekście, dlatego nigdy nie są skończone. Postacie dynamiczne są zawsze w ruchu, to znaczy, że zawsze przechodzą procesy transformacji

.

Statyczne postacie to takie, które możemy poznać dzięki informacjom przekazanym przez narratora. Postacie te zazwyczaj odzwierciedlają społecznie ustalony model, który może być ekonomiczny (autorytarny szef), psychologiczny (sentymentalna młoda kobieta), intelektualny ( know-it-all ) lub religijny (ksiądz).

Archetypy i stereotypy

archetypowa postać to taka, której cechy czynią z niej główny wzorzec odniesienia w nieświadomości zbiorowej. Słowo archetyp pochodzi z greckiego arche , które oznacza „fundamentalny”, „początek” lub „początek”, oraz type , które oznacza „model”.

Przykładem jest postać Odysa lub Odyseusza w Odysei , który stał się archetypem zachodniego bohatera.

Literacki stereotyp to społecznie przyjęty obraz lub wyobrażenie postaci, które nie zmienia się w czasie, czyli ma niezmienny charakter. słowo stereotyp pochodzi z greckiego esteros , co oznacza stały, i tipo , co oznacza typ , co oznacza model.

W narracji powszechne są stereotypy, jak np. przedstawienie obcokrajowców. Innymi przykładami mogą być: samopoświęcająca się matka, pijak, szemrzące zakonnice itd.

(tixagag_7) Charakterystyczny charakter

Charakterystyczna postać to postać „typu” lub nawet stereotyp, obdarzona tak szczegółowymi lub wyspecjalizowanymi cechami, że staje się wyjątkową postacią w swojej kategorii.

Patrz również:

• Stereotyp.
• Narracja.
• Historia.
• Powieść.

Cechy charakterystyczne postaci

Cechy charakterystyczne postaci jako elementów opowieści lub narracji można podsumować w następujący sposób:

• Postacie mogą być fikcyjne lub oparte na rzeczywistych podmiotach.
• Oprócz człowieka bohaterem może być każdy element, o ile jest „spersonifikowany”, tzn. przypisane są mu cechy istoty rozumnej: zwierzęta, rzeczy, istoty nadprzyrodzone i fantastyczne.

(tixagag_4) Wszystkie postacie są obdarzone fizycznymi (widocznymi lub dźwięcznymi) i psychologicznymi cechami, które różnią się stopniem złożoności w zależności od ich znaczenia.

• Postacie wyrażają siebie poprzez głos i swoje działania.

(tixagag_4) Działania bohaterów modyfikują historię.

(tixagag_4) W literaturze pięknej postacie występują jako ideologiczne paradygmaty, które są ze sobą sprzeczne.

Postacie historyczne

Postać historyczna to osoba z przeszłości, która naznaczyła historię i tym samym przekroczyła czas. Definicja ta obejmuje zarówno postacie, które przyniosły ludzkości wielkie korzyści, jak i te, które wyrządziły wielkie szkody.

Na nazwę „bohaterowie” zasługują dlatego, że historia, opisując rzeczywiste, konkretne wydarzenia, jest również formą opowiadania, tak jak opowiadanie i powieść, tylko że one opowiadają fikcyjne historie.

Niektóre przykłady postaci historycznych o dużym znaczeniu to: Kleopatra, Juliusz Cezar, Perykles, Konstantyn, Joanna d'Arc, Galileo Galilei, Kopernik, Izabela Katolicka, Krzysztof Kolumb, Hernan Cortes, Leonardo da Vinci, Luter, Napoleon Bonaparte, Simon Bolivar, Józef Stalin, Adolf Hitler i J.F. Kennedy.