Co to jest solilokwium:
Solilokwium jest wewnętrzną refleksją, za pomocą której ktoś wyraża na głos i w samotności swoje myśli, uczucia i emocje . Słowo, jako takie, pochodzi od łacińskiego soliloquium .
Solilokwium jest przede wszystkim zasobem utworów dramatycznych , który charakteryzuje się tym, że posiada silny ładunek subiektywny i umożliwia nam dostęp do najskrytszych myśli postaci, aby lepiej ją poznać.
Solilokwium jest więc mową postaci odizolowanej od innych , w której mówi ona do siebie, jako rodzaj dialogu z samą sobą. W tym sensie jest to pojęcie związane z monologiem.
Słynnym przykładem solilokwium jest to, które wygłasza Hamlet w sztuce o tym samym tytule autorstwa Williama Szekspira . W nim główny bohater podnosi czaszkę i zadaje sobie pytanie: „Być albo nie być, oto jest pytanie”.
Z drugiej strony słowo soliloquy może mieć również negatywny ładunek , kiedy odnosi się do dyskursu prowadzonego przez osobę, która nie pozwala innym na ingerencję . Na przykład: „Spotkanie działu było tak naprawdę solilokwium szefa”.
Solilokwium może odnosić się w psychiatrii również do refleksji, które psychotyczni schizofrenicy wygłaszają głośno i samotnie , jako dialog z samym sobą.
Solilokwium i monolog wewnętrzny
Solilokwium różni się od monologu wewnętrznego tym, że podczas gdy solilokwium jest wypowiedzeniem na głos myśli, uczuć lub emocji postaci przed publicznością, monolog wewnętrzny zakłada wewnętrzny dyskurs sumienia, ponieważ wszystko, co jest wyrażane, pozostaje w sferze umysłu. Dlatego też solilokwium jest zasobem zasadniczo teatralnym, podczas gdy monolog wewnętrzny jest bardziej typowy dla gatunków narracyjnych, takich jak powieść czy opowiadanie.
