Co to jest skala Richtera:
Skala Richtera jest skalą sejsmologiczną, która określa ilość energii uwolnionej podczas trzęsienia ziemi .
Skala Richtera została zdefiniowana w 1935 roku przez Charlesa Francisa Richtera (1900-1985) i służy do określania intensywności trzęsień ziemi i diagnozowania ich skutków dla ludności w celu uruchomienia mechanizmów ratunkowych i pomocy w nagłych wypadkach.
Patrz również Trzęsienie ziemi.
Skala Richtera interpoluje wartości amplitudy fal sejsmicznych w dotkniętych miastach i miejscowościach, aby zlokalizować epicentrum. Skala Richtera wykorzystuje cyfry arabskie do ilościowego określenia wielkości trzęsień ziemi.
Patrz również Trzęsienie ziemi.
Skala Richtera kwantyfikuje skutki i szkody według następującej skali:
- Mniej niż 3,5 stopnia: nie wyczuwalne
- Od 3,5 do 5,4 stopnia: powoduje niewielkie szkody
- Od 5,5 do 6,0 stopni: niewielkie widoczne uszkodzenia budynków
- Od 6,1 do 6,9 stopni: poważne szkody, szczególnie w najbardziej zaludnionych obszarach
- Od 7.0 do 7.9: uważane za silne trzęsienie ziemi z poważnymi szkodami
- Większe niż 8 stopni: poważne trzęsienie ziemi, które stawia miejscowość w stan zagrożenia
Skala Richtera i Mercalli
Skala Richtera i skala Mercalli są kwantyfikacją stopnia ciężkości trzęsienia ziemi.
Skala Mercalli różni się od skali Richtera tym, że opiera się na fizycznych skutkach lub szkodach, które trzęsienie ziemi powoduje w budowlach wraz z odczuciami odczuwanymi przez ludność. Mierzy się ją w stopniach za pomocą cyfr rzymskich, od stopnia I, najłagodniejszego, do stopnia XII, najcięższego.
