Co to jest rzeżączka:
Rzeżączka, znana również jako blennorrhea, blennorrhea i gonorrhoea, jest chorobą przenoszoną drogą płciową (STD) wywoływaną przez bakterię Neisseria gonorrhoeae lub gonococcus , który dotyka błony śluzowe dróg płciowych i moczowych, a także spojówki oczu, gardło i odbytnicę.
Jest on przenoszony przez seks waginalny, analny lub oralny. Wystarczy sam kontakt z pochwą, penisem, odbytem lub ustami osoby zarażonej, aby doszło do przeniesienia choroby.
Rzeżączka jest zakażeniem błony wyściełającej wnętrze cewki moczowej, odbytnicy, szyjki macicy, gardła
, a w przypadku mężczyzn prostaty i jąder, które może powodować bakteriemię. Gonokoki szybko się rozmnażają i rozprzestrzeniają się po całym organizmie, aż dotrą do krwiobiegu. Jeśli dotknięte są stawy, to byłby to reumatyzm blennorrhagiczny.Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uważa rzeżączkę za problem zdrowia publicznego, według badań tej instytucji szacuje się, że z 448 milionów nowych przypadków uleczalnych chorób przenoszonych drogą płciową, 88 milionów jest związanych z rzeżączką, czyli 20%.
Powiązane znaczenia:
Każdy, kto uprawia seks bez zabezpieczenia może zarazić się rzeżączką, dlatego tak ważne jest, aby poprosić swojego lekarza o zlecenie testu na rzeżączkę. Można jednak uniknąć zarażenia się chorobą poprzez stosowanie prezerwatyw podczas seksu.
Słowo rzeżączka jest pochodzenia greckiego, gonos oznacza „sperma”, i rheo, oznacza „płynąć”, ponieważ w rzeżączce często występuje wydzielina z pochwy.
Patrz również syfilis.
Objawy rzeżączki
Objawy choroby pojawiają się z reguły pięć dni po zakażeniu.
U mężczyzn:
- Pieczenie przy oddawaniu moczu.
- biała, żółta lub zielona wydzielina z penisa.
podrażnienie w obszarze genitaliów.
obrzęk w jądrach.
U kobiet:
- Zwiększona ilość wydzieliny z pochwy.
- Ból lub pieczenie przy oddawaniu moczu.
Krwawienie z pochwy między miesiączkami.
Jeżeli infekcja znajduje się w odbytnicy, objawy są następujące:
- Ból przy wypróżnianiu.
- Swędzenie.
- Krwawienie.
Wyładowanie.
Diagnoza i leczenie rzeżączki
Diagnozę choroby stawia się łatwo, za pomocą wymazu pobiera się próbkę śluzówki z szyjki macicy lub pochwy kobiety. W przypadku mężczyzny może to być próbka moczu lub wacik do pobrania próbki śluzówki z wejścia do cewki moczowej.
W przypadku pacjentów, u których choroba może występować w innych miejscach, pobiera się próbkę z odbytu lub gardła, a w przypadku zapalenia spojówek próbkę z wydzieliny oka.
Ważne jest wczesne wykrycie choroby, aby uniknąć długotrwałych komplikacji. Generalnie leczenie jest szybkie poprzez stosowanie antybiotyków, takich jak penicylina, ampicylina, magnez, między innymi przepisanych przez lekarza specjalistę.
