Co to jest pragmatyka:
Pragmatyczny odnosi się do praktyki lub wykonania działań, a nie do teorii . Pragmatyczny to termin pochodzenia greckiego ” pragmatikus” i łacińskiego ” pragmaticu” , który oznacza być „praktycznym”.
Pragmatyka jest dyscypliną, która bada język w odniesieniu do kontekstu , w którym rozwijana jest myśl , to znaczy, że zdania wytwarzają znaczenie semantyczne, ale ich znaczenie i interpretacja zależy od treści i kontekstu językowego, ponieważ to samo zdanie może mieć kilka znaczeń w różnych kontekstach. W analizie pragmatycznej bada się kilka zmiennych, takich jak m.in. sytuacja, kontekst społeczno-kulturowy, ludzie, nadawca.
W prawie , pragmatyk to jurysta, który bada i interpretuje prawo danego kraju.
Z drugiej strony, pragmatyzm jest doktryną filozoficzną, która przyjmuje za kryterium użyteczność praktyczną, utożsamiając to, co jest prawdziwe z tym, co jest użyteczne.
Mówiąc o pragmatyzmie politycznym mamy na myśli to, że opiera się on na uprzedzeniach, a nie na konsekwencjach i jedynym kryterium oceny prawdziwości każdego czynu lub decyzji są jego praktyczne skutki.
Patrz również Pragmatyzm.
Określenie pragmatyczny może być używane jako synonim dla : praktyczny, materialistyczny, funkcjonalny, utylitarny, wygodny, między innymi. Ponadto, (tixagag_16) niektóre antonimy pragmatycznego to : teoretyczny, spekulatywny, między innymi.
W języku angielskim pragmatic to „pragmatyczny” .
Osoba pragmatyczna
Termin pragmatyczny może być jednak użyty jako przymiotnik wskazujący, że dana osoba odnosi okoliczności do ludzi, którzy je powodują, lub że działa, dając pierwszeństwo użyteczności i praktycznej wartości rzeczy.
Z drugiej strony pragmatyk charakteryzuje się tym, że wykorzystuje każdą okazję w celu uzyskania pożytecznego celu lub własnej korzyści.
W związku z powyższym, istnieją zawody lub inne okoliczności życiowe, które wymagają od osoby pragmatycznej, to znaczy zręcznej, praktycznej i skutecznej postawy, aby osiągnąć określone cele.
Pragmatyk w filozofii
Pragmatyzm to prąd filozoficzny stworzony pod koniec XIX wieku przez Charlesa Sandersa Peirce'a, Johna Deweya i Williama Jamesa. Pragmatyzm zakłada, że przedmioty mają być rozumiane przez ich praktyczną funkcję i dlatego odrzuca ludzkie pojęcia i ludzki intelekt, które przejawiają prawdziwe znaczenie rzeczy.
Pragmatyczny i dogmatyczny
Dogmatyzm jest szkołą filozoficzną, która uważa, że poprzez rozum jako organ wiedzy, o ile jest on poddany badaniom i metodom, można potwierdzić niepodważalne i niezaprzeczalne zasady, dające możliwość relacji między podmiotem a przedmiotem. Pragmatyzm natomiast opiera się na praktycznej funkcji przedmiotów, a jego związek między podmiotem a przedmiotem wynika z konieczności użycia.