Znaczenie Gniew (Czym jest, Pojęcie i Definicja) – Znaczenia

Co to jest gniew:

Jak gniewem nazywamy nieprzyjemne uczucie, którego doświadczamy, gdy czujemy się zdenerwowani lub zdołowani słowami, czynami lub postawami innych osób. Słowo to, jako takie, wywodzi się od słowa „gniew”, które pochodzi z łaciny wulgarnej inodiāre , co oznacza 'gniewać się'.

Złość z reguły kieruje nasz nastrój przeciwko innej osobie lub przeciwko konkretnej sytuacji, która stała się dla nas nieprzyjemna lub niesprawiedliwa. W tym sensie przyczyny gniewu mogą być zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne .

Są one zewnętrzne , gdy dotyczą sytuacji, które występują wokół nas, jak np. impas z inną osobą, brak szacunku, postawa nieposłuszeństwa, nieporozumienie lub błąd. E wewnętrzne gdy doświadczamy ich w sobie, jak np. osobiste problemy, nierozwiązane sytuacje z przeszłości lub nieprzyjemne wspomnienia traumatycznych wydarzeń, które gdy wracają do naszej pamięci budzą uczucia złości.

Synonimami dla gniewu mogą być irytacja, obrzydzenie, wściekłość, irytacja lub niezadowolenie.

W angielskim , anger można przetłumaczyć jako gniew lub wściekłość , gdy jest to odpowiednik „irytacji”. Z drugiej strony, kiedy ma sens 'irytacja', może być oddany jako irytacja . Natomiast gdy jest synonimem „kłopotów”, można go przetłumaczyć jako kłopoty lub próby .

Patrz również Ira.

Gniew w psychologii

Z punktu widzenia psychologii, gniew może przejawiać się z różną intensywnością, w zależności od ciężkości przyczyn, które go wywołują. Dlatego złość może być wyrażona łagodną reprymendą słowną lub niezwykłą furią, która może stać się nawet niebezpieczna, jeżeli osoba, która ją odczuwa nie wie, jak sobie z nią poradzić.

W związku z tym, gdy doświadczamy uczucia gniewu, towarzyszą temu zmiany na poziomie psychologicznym i biologicznym. To znaczy, że wzrastają takie parametry jak tętno lub ciśnienie krwi, jak również poziom wydzielania pewnych hormonów, takich jak adrenalina i noradrenalina.

Gniew w Biblii

Z drugiej strony Biblia ostrzega przed głupotą łatwego oddawania się gniewnym uczuciom. Jakub radzi: „Dlatego, bracia moi umiłowani, wszyscy bądźcie gotowi do słuchania, lecz powolni w mówieniu i powolni w gniewie, bo kto się gniewa, nie wspiera sprawiedliwości Bożej” (Jakub, I: 19-20).